Trzecia niedziela września jest obchodzona w Polsce jako Niedziela Środków Społecznego przekazu. Kościół w Polsce chce w ten sposób podkreślić znaczenie mediów masowych w naszym życiu. „Nie ma dziś takiego miejsca, w którym nie daje się odczuć wpływ środków przekazu na postawy religijne i moralne, na systemy polityczne i społeczne czy na wychowanie” - czytamy w instrukcji duszpasterskiej „Aetatis novae”. Niestety, nie zawsze jest to wpływ dobry. Można nawet powiedzieć, że często jest to wpływ zły, że nad blaskami, które powinny płynąć z wykorzystywania Bożych wszak darów przeważają cienie.
Niedziela Środków Społecznego przekazu zachęca nas wszystkich, zarówno twórców, jak i odbiorców przekazów masowych, do zastanowienia, jak z nich korzystamy. Bezsprzecznie potrzeba nam takiego szczegółowego rachunku sumienia z tej części naszej życiowej aktywności, bo „sposób, w jaki ludzie korzystają ze środków społecznego przekazu, może być źródłem wielkiego dobra i wielkiego zła”.
Ważną rolę w misji ewangelizacyjnej Kościoła powszechnego pełnią kościelne środki społecznego przekazu. Rolę tę dostrzegł Sobór Watykański II zachęcając do tworzenia i wspierania kościelnych środków społecznego przekazu. Podobnie ważne zadania mają do spełnienia media masowe w Kościele lokalnym, w tym w naszym młodym wciąż Kościele sosnowieckim.
Niemal od początku swego istnienia nasz Kościół lokalny jest związany z Tygodnikiem Katolickim „Niedziela”. „Niedziela” przez swą sosnowiecką edycję służy naszej diecezji, użyczając swoich łamów i niemałego redakcyjnego potencjału. Służy rzetelną informacją, która spełnia również kronikarskie zadania, ważne z perspektywy upływającego czasu, stając się potencjalnym źródłem wiedzy dla przyszłych pokoleń o ważnej chwili narodzin i wzrastania Kościoła sosnowieckiego. Za to po raz kolejny wyrażam wdzięczność i jednocześnie zachęcam Was, Drodzy Księża i Siostry Zakonne i Was, Drodzy Diecezjanie do jeszcze większego otwarcia się na „Niedzielę”. Warto prenumerować tygodnik „Niedziela”.
Polecając jeszcze raz Waszej, Czcigodni Księża i Drodzy Diecezjalnie, życzliwości sprawę tygodnika „Niedziela”, z serca wszystkim błogosławię.
O znaczeniu archeologii chrześcijańskiej nie tylko dla nauk teologicznych, ale dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć i pogłębić wiarę, pisze Ojciec Święty w liście apostolskim z okazji 100-lecia powstania Papieskiego Instytutu Archeologii Chrześcijańskiej. Leon XIV przypomina, że dyscyplina ta czyni wiarę namacalną i pomaga pielęgnować pamięć o jej początkach, a także, że może być ważnym narzędziem prowadzenia dialogu ze światem i pielęgnowania w nim tak potrzebnej dziś nadziei.
Papieski Instytut Archeologii Chrześcijańskiej powstał w 1925 r. z woli papieża Piusa XI i od tego czasu nieprzerwanie i na najwyższym akademickim poziomie kształci specjalistów w zakresie materialnych śladów początków chrześcijaństwa. Doceniając zarówno dostosowanie do najnowszych wymogów szkolnictwa wyższego, jak też wierność tradycji i najlepszym praktykom nauk archeologicznych, Leon XIV podkreśla, że uczelnia ta zajmuje się dziedziną, ważną nie tylko w świecie nauki, ale też dla wszystkich wierzących i wobec wyzwań współczesnego świata.
Wizerunek Matki Bożej z Guadalupe, obecny na indiańskim płaszczu uplecionym z włókien agawy, od prawie pięciu wieków spędza sen z powiek zatwardziałym agnostykom i wielu naukowcom. O jego tajemnicy z Ewą Kowalewską rozmawia Bernadeta Grabowska.
To jeden z tych momentów, kiedy tradycyjny obraz pobożności zderza się z pytaniem: „A jeśli to wcale tak nie było?”. Wystarczy wsłuchać się w dobrze znaną kolędę „Dzisiaj w Betlejem”: „…i Józef stary, i Józef stary, Ono pielęgnuje”. Śpiewamy to bezrefleksyjnie od lat. Tymczasem najnowsza książka ks. prof. Józefa Naumowicza pt. „Święta Rodzina z Nazaretu. Historia wielkiej miłości” proponuje nam obraz Józefa, który z „Józefa starego” zmienia się w silnego, młodego mężczyznę, który… adoptuje Syna.
Przez całe wieki w wyobraźni chrześcijan utrwalał się wizerunek Józefa-starca. W apokryfach uczyniono go wiekowym, nierzadko wdowcem z gromadką dzieci z poprzedniego małżeństwa – po to, by broń Boże nikt nie podważał dziewictwa Maryi. Do tego dołożono jeszcze żydowskie skojarzenie „sprawiedliwego” z kimś dojrzałym, sędziwym, doświadczonym. Świętość równała się starość. Proste? Owszem. Tylko, jak pokazuje ks. prof. Naumowicz, teologicznie bardzo uproszczone.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
