„Oba dzieła pochodzą z różnych epok i kręgów kulturowych. Nie są prostą ilustracją tekstu biblijnego, lecz wyrazem własnego zrozumienia fragmentu Dziejów Apostolskich i pragnienia wyrażenia przesłania w obrazie czy rzeźbie” – zaznacza autor programu i zauważa, że najstarsze przedstawienia wydarzenia z dziejów Apostolskich pierwotnie ukazywały wniebowstąpienie razem z zesłaniem Ducha Świętego.

„Później jednak przedstawia się jedynie zstąpienie Ducha Świętego na zgromadzonych dwunastu mężczyzn z pustym miejscem pośrodku, co miało wyrażać przekonanie, że na Maryję zstąpił Duch Święty już w Nazarecie (Łk 1, 35). Z czasem przedstawia się Matkę Bożą zasiadającą pośrodku apostołów, natomiast wcześniejsze przedstawienia bez postaci Maryi z pustym miejscem między Piotrem i Pawłem miało oznaczać Chrystusa obecnego jako Głowa Kościoła” – wylicza.

Refleksja biskupa nad kompozycją ikony na święto Pięćdziesiątnicy akcentuje sposób prezentacji zgromadzanych w Wieczerniku, oczekujących na obiecany Dar z nieba, „który bez przeszkód może na nich zstąpić, a na co wskazuje brak dachu nad miejscem przebywania dwunastu mężczyzn”.

Z kolei analizując należącą do tradycji zachodniej formę przedstawienia tego samego wydarzenia przez Wita Stwosza zauważa, że twórca umieszcza Maryję w centrum sceny jako dominującą w zgromadzeniu apostołów. „Traktuje on zstąpienie Ducha Świętego na zgromadzonych w Wieczerniku jako powód radości Maryi, porównywalnej z tą, którą przeżywała wtedy, gdy zstąpił na Nią Duch Święty, a ona poczęła Syna Bożego. Taki sens wydarzenia przedstawionego w Dziejach Apostolskich wynika z zestawienia obu skrajnych scen cyklu, przedstawiających wpierw poczęcie Syna Bożego, a następnie narodziny Kościoła” – zaznacza i zachęca do precyzyjnego odczytania przesłania tego późnośredniowiecznego dzieła.

„Właśnie zwrócenie uwagi na rolę Pisma Świętego w kontekście zesłania Ducha Świętego ma szczególne znaczenie w dziele Stwosza. W nowej sytuacji, w której znaleźli się apostołowie, pierwszą pomocą jest dla nich Duch Święty, drugą zaś Kościół, którego ucieleśnieniem jest Maryja rozumiejąca lepiej słowo Boże i gotowa rozważać je z tymi, którym towarzyszy od pierwszych chwil Kościoła. Dostrzega to Wit Stwosz w Krakowie przed 1490 rokiem, zanim wystąpi Marcin Luter i zanim Norymberga zdecyduje się przyjąć jego naukę w 1525 roku” – kończy biblista.

https://diecezja.bielsko.pl/aktualnosci/audycja-biblijna-dwa-przedstawienia-zeslania-ducha-swietego/

Wypowiedzi Jana Pawła II i Benedykta XVI na temat Ducha Świętego przywołuje bp Roman Pindel we wcześniejszym odcinku swej podcastowej i radiowej audycji biblijnej. Hierarcha zauważa, w jaki sposób o wydarzeniach w Jerozolimie w dniu Pięćdziesiątnicy nauczają ci dwaj papieże, a w szczególności przygląda się, jak znany tekst oddziałuje na nich w kontekście tych problemów i pytań Kościoła, jakie się pojawiały w konkretnych czasach. Biblista przytacza wygłoszoną 17 czerwca 1998 roku przez papieża z Polski katechezę na audiencji ogólnej na Placu św. Piotra. Zauważa, że Jan Paweł II chce wyjaśnić sens nie jednego, ale dwóch posłań Ducha Świętego.

„Pierwsze miało miejsce w Niedzielę Zmartwychwstania, drugie w Pięćdziesiątnicę. Zgodnie z zasadami katolickiej interpretacji Pisma Świętego, papież analizuje tekst z Dziejów Apostolskich w kontekście całej Biblii oraz przywołuje głos żywej tradycji Kościoła, w tym, co ciekawe, własną encyklikę Dominum et vivificantem. To dzięki temu słuchacz może odkryć znaczenie tego zstąpienia Ducha Świętego w kontekście całych dziejów zbawienia” – tak biskup rozpoczyna szczegółową rekonstrukcję wypowiedzi papieskiej, która przybliża tożsamość Ducha Świętego.

Z kolei Benedykt XVI, jak zaznacza biskup, w homilii wygłoszonej 31 maja 2009 roku podkreśla nieco inne niż Jan Paweł II treści teologiczne tekstu o zesłaniu Ducha Świętego. „Widzi w tym dniu realizację zapowiedzi Jezusa wobec uczniów w drodze do Jerozolimy, kiedy mówił: przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, żeby już zapłonął” (Łk 12 49) – stwierdza autor podcastu. Zwraca też uwagę, że pod koniec kazania Benedykt XVI przekonuje, że Duch Święty przezwycięża i rozprasza lęki ludzi, aby byli odważni i ufni w potęgę Bożej miłości.

„Teksty obu papieży stanowią świadectwo wiary w formie nauczania, które ujawnia oddziaływanie słowa Bożego u każdego z nich w nieco inny sposób. Te różnice wynikają z posiadanego warsztatu teologicznego, indywidualnej wrażliwości na aktualną sytuację i wyzwania, ale także bezpośredniego działania Ducha Świętego na tych, którzy przemawiali” – konkluduje bp Roman Pindel.

https://diecezja.bielsko.pl/aktualnosci/audycja-biblijna-wspolczesne-nauczanie-o-zeslaniu-ducha-swietego/

Wszystkie audycje dostępne tutaj: https://podcasters.spotify.com/pod/show/biskup-roman-pindel