Jeśli zapyta się kogokolwiek o najbardziej polskiego ptaka, po chwili zastanowienia prawie każdy odpowie - bocian. Nie wszędobylski wróbel, nie orzeł z narodowego godła, ale ptak, który tylko nieco ponad pół roku spędza w naszym kraju. Bocian biały, długonogi i długodzioby ptak brodzący, ukochał nasz kraj i według obliczeń czynionych co dziesięć lat, najwięcej jego gniazd jest w Polsce.
Bocian biały, który jest objęty ścisłą ochroną, zasiedla niziny i pogórza. Gniazda zakłada w obrębie osiedli ludzkich - na dachach, kominach, wieżach, drzewach, a także na słupach. Populacja białego bociana w naszym kraju to 33-34 tys. par lęgowych. Jego ciało osiąga długość do 110 cm, a złożone skrzydło średnio ma 53 -63 cm.
Bocian żyje w monogamii, jakkolwiek powiązanie par nie zawsze jest trwałe. Skojarzona para może żyć razem długie lata i rokrocznie zjawiać się na tym samym gnieździe. Nie wiadomo, czy oba ptaki trzymają się razem także w wędrówkach. Samiec zjawia się w gnieździe na kilka dni przed samicą.
Para wyprowadza tylko jeden lęg w roku, od kwietnia do lipca składając od 3 do 5 jaj w gnieździe. Liczba jaj jest uzależniona od obfitości pożywienia i warunków atmosferycznych w danym roku. Wysiadywanie jaj trwa od 33 do 38 dni. W wysiadywaniu biorą udział na zmianę obydwa ptaki. Młode przebywają w gnieździe od 54 do 63 dni, pełną samodzielność uzyskują po ok. 70 dniach. W tym czasie są pod troskliwą opieką rodziców - nie tylko są karmione, ale osłaniane od deszczu i gorąca, polewane wodą w czasie upałów.
W Europie liczebność bocianów drastycznie spada. W wielu krajach jest to już gatunek zagrożony wymarciem. Bocian najchętniej mieszka w okolicach mniej zagospodarowanych rolniczo, obfitujących w pastwiska i podmokłe łąki. Oby ceną za nasze wejście do Unii Europejskiej nie była utrata ilości gniazd bocianich, które stanowią o pięknie naszego pejzażu. Czekajmy więc z tęsknotą na te ptaki, gdy minie połowa marca.