Radosna, aktywna, obdarzona wieloma talentami, zawsze otwarta na drugiego człowieka. Po prostu wyjątkowa. Tak Helenkę Kmieć wspominają ci, którzy znali ją od najmłodszych lat. 24 stycznia minie pięć lat od jej tragicznej śmierci w boliwijskiej Cochabambie.

Podziel się cytatem

Wujek Heleny Kmieć wciąż nosi przy sobie jej misyjny krzyżyk, który miała w Zambii. - Pokazuję go młodzieży na bierzmowaniach jako znak jej związania z Chrystusem. Docierają do mnie echa, że ci młodzi ludzie to przeżywają. Ona przemawia do nich jako świadek, niemal rówieśnica, żyjąca normalnie, pełnią życia, jako kobieta z krwi i kości, która stąpała po ziemi, ale głowę miała w niebie – mówi wujek Helenki. Docierają do niego kolejne świadectwa wysłuchanych próśb ludzi młodych i starszych.

Jak wspomina ks. prałat Franciszek Ślusarczyk, przyjaciel domu Helenki, od pierwszych chwil, kiedy dotarła do niego wiadomość o jej śmierci, myślał o św. Marii Goretti i bł. Karolinie Kózkównie. - Po upływie 5 lat od tragicznych wydarzeń w Boliwii, kiedy dowiedziałem się o niektórych postanowieniach Helenki, np. rezygnacji ze słodyczy w ciągu tygodnia w intencji zachowania czystości oraz dobrego przygotowania się do małżeństwa, nie mam wątpliwości, że była to śmierć w obronie tej cnoty, która we współczesnym świecie jest tak mało ceniona - podkreśla kapłan.

Jego zdaniem, Helena już patronuje małżonkom, którzy borykają się z problemem niepłodności. - Znam przynajmniej dwa przypadki małżeństw, które prosiły Helenkę o dar potomstwa i dziś cieszą się już swoimi dziećmi - wyjawia kapłan.