W Wydawnictwie Zakonu Paulinów Paulinianum ukazała się książka o. Zachariasza Jabłońskiego OSPPE pt.: W godzinie Apelu z Janem Pawłem II. Jest bowiem dla Polaków taka szczególna
godzina - 21.00, kiedy to skończył się już dzień i wkrótce zapadnie noc, kiedy zakończono już codzienne prace i można sobie pozwolić na chwilę zamyślenia i reflekcji
nad dniem, który odchodzi. W tej godzinie w Jasnogórskim Sanktuarium naród i świat rozliczają się przed Bogiem ze wszystkiego, co się w tym dniu
dokonało.
Książkę rozpoczyna list bp. Józefa Zawitkowskiego do Autora, a zaraz potem sam o. Jabłoński przekazuje konkretne informacje dotyczące genezy Apelu Jasnogórskiego. W tomiku umieszczone
zostały rozważania Apelu Jasnogórskiego Jana Pawła II, które stanowią już ważne dokumenty. Modlitwy te obejmują wydarzenia bliskie i dalekie i są jak otwarte ramiona Ojca Świętego,
ogarniającego całą ludzkość w zastępstwie samego Boga. Jest to czas niejako zaproponowany narodowi przez Stwórcę za pośrednictwem wielu znaków, właściwie odczytanych na Jasnej Górze,
czas miły Panu.
Korzystajmy z tego zaproszenia, powierzając Matce Bożej pod przewodnictwem Ojców Paulinów wszystko, czym żyjemy w Polsce, czym żyje świat. Tak wielu ludzi potrzebuje wsparcia
Maryi: politycy, ludzie różnych zawodów i grup wiekowych, bezrobotni, cierpiący i ich opiekunowie. Niezliczone są prośby ludzi, zebrane w modlitewne teksty wypowiadane
przed Maryją, wyrażające wszystko, czym żyje ludzkość prowadzona przez Jana Pawła II.
Przed wiekami Opatrzność wybrała Jasną Górę na Ołtarz Narodu. Dziś Sanktuarium Jasnogórskie zostało jakby dopełnione przez Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Logika bowiem
naszego pielgrzymowania na ziemi jest jasna: z pomocą Maryi, ufni w Boże Miłosierdzie - wzrastajmy w świętości.
Ta książka to zapis modlitewnego wstawiennictwa Ojców Paulinów i pielgrzymów za nas: współuczestniczących i wdzięcznych. Ale też za nas wygodnych, leniwych,
oddalonych na drogach pogmatwanego życia, opieszałych i odkładających najważniejsze sprawy „na potem”.
Warto ją mieć dla siebie - bo szybko stanie się pomocna.
O. Zachariasz S. Jabłoński OSPPE, W godzinie Apelu z Janem Pawłem II, Paulinianum - Wydawnictwo Zakonu Paulinów, 151, Jasna Góra - Częstochowa 2003
Ingres biskupa do katedry to nie tylko uroczyste wejście i historyczna oprawa, ale przede wszystkim wydarzenie ściśle liturgiczne, w którym Kościół przyjmuje swojego pasterza. Szaty i przedmioty używane podczas tej celebracji – ornat, tunicella, pastorał, kielich czy racjonał – nie są dodatkiem i dekoracją. Każdy z nich ma swoje miejsce, znaczenie i pomaga zrozumieć, czym jest objęcie posługi biskupiej w Kościele krakowskim.
Ingres (łac. ingressus) oznacza „wejście”. Od uroczystego wejścia nowego biskupa do kościoła katedralnego bierze swoją nazwę cała celebracja przekazania posługi pasterskiej. Choć wydarzenie to ma szczególny charakter, pozostaje liturgią Kościoła, sprawowaną według porządku przewidzianego na dany dzień. – Skoro mówimy o obrzędzie, to już samo to określenie wskazuje na jego ścisły wymiar liturgiczny – podkreśla ks. dr Stanisław Mieszczak SCJ, liturgista i zastępca przewodniczącego Archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego.
– Letnie serce potrafi śmiertelnie zasnąć – mówił ks. Krzysztof Wons SDS podczas ostatniego dnia rekolekcji w Sanktuarium św. Jana Pawła II, na które kard. Grzegorz Ryś zaprosił księży Archidiecezji Krakowskiej przed swoim ingresem do katedry na Wawelu.
Na początku ostatniego dnia rekolekcji przed ingresem kard. Grzegorz Ryś powitał wszystkich księży zgromadzonych w Sanktuarium św. Jana Pawła II. Zapowiedział, że nauka rekolekcyjna będzie przygotowaniem do sakramentu pojednania i pokuty, a spotkanie stanie się również okazją do przekazania jałmużny na potrzeby mieszkańców Lwowa i Zaporoża.
Chrześcijaństwo bez judaizmu nie istnieje, a współczesny antysemityzm nosi znamiona dawno potępionej herezji - piszą członkowie Koła Naukowego Teologów KUL w nowym stanowisku dotyczącym dialogu chrześcijańsko-żydowskiego. Autorzy dokumentu, powołując się na nauczanie Soboru Watykańskiego II, podkreślają, że dialog z Żydami nie jest opcją fakultatywną, lecz koniecznością dla duchowego zdrowia Kościoła. Poruszono także kwestie stosunku katolików do święta Chanuki oraz literatury talmudycznej, przestrzegając jednocześnie przed postawą „ciasnego symetryzmu” w relacjach międzyreligijnych.
- W odpowiedzi na list otwarty przeciwko rokrocznemu obchodzeniu żydowskiego święta Chanuki na KUL, jako teolodzy postanowiliśmy dokonać przypomnienia katolickiego nauczania i optyki na temat dialogu z judaizmem. Nie robimy tego w duchu kontrreformacyjnym czy konfrontacyjnym, ale po to, by w osobach niemających jakiejś pogłębionej wiedzy w tym temacie rozwiać wątpliwości, jak na to zagadnienie patrzy cały Kościół, z Żyjącym Piotrem na czele. Tak, by nikt nie wziął za nauczanie Kościoła pewnych osobistych wątpliwości czy uprzedzeń takiej, czy innej grupy osób. Jest to wyraz naszej misji kroczenia, jako teolodzy, ramię w ramię z Kościołem, w charakterze uczniów, a nie recenzentów - mówi KAI ks. dr Karol Godlewski z KUL.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
