Bo mądrość i umiejętność to dwa z siedmiu darów Ducha Świętego. W tym wezwaniu, podkreślony jest zatem związek Boskiego Serca z Duchem Świętym, który od Ojca i Syna pochodzi. Uświadamia nam również to, że dary Ducha Świętego posiadamy w takiej mierze, w jakiej jesteśmy upodobnieni do Jezusa Chrystusa. W Nim bowiem, naszym Zbawicielu, który udziela nam Ducha Bożego, znajduje się cała pełnia tych skarbów. Przyjmijmy zatem kierowane do nas zaproszenie, by upodabniać się do Chrystusa.
Jeśli więc dziś mówimy o mądrości i umiejętności, zapytajmy: co to jest mądrość? Bojaźń Boża jest początkiem mądrości. Bóg jest Mądrością. Jednak my wolimy mieć swoją mądrość, swoją rację. Odrzucamy Boga a nawet stajemy często w miejscu Jemu należnym. Egoistyczne postępowanie prowadzi do tego, iż myślimy, że nikt nie jest w stanie nas zastąpić. Jesteśmy na tyle inteligentni, że nikt nam nie dorówna. Jakaż to wielka porażka dla naszej duszy, gdy myślimy w ten sposób. Tego typu myślenie jest zwycięstwem złego ducha w walce o nasze serce, bowiem wykorzystuje on nasza naiwność do tego, by jeszcze bardziej pogrążyć nas w rozpaczy i samotności. Jak łatwo można „umrzeć” w takim przeświadczeniu… Można żyć fizycznie, ale z obumarłym wnętrzem. Jednak Bóg i to przewidział, dlatego pozwolił nam doznawać tęsknoty za Nim. I może trudno się do tego przyznać, ale każdy z nas doświadczył chwili, kiedy zrozumiał, że źródło prawdziwej mądrości bije gdzie indziej, nie we mnie, ale poza moim wnętrzem. I wówczas zaczyna się budzić tęsknota, chęć powrotu do Boga i zrozumienie prawdy, że nie jesteśmy samowystarczalni…
Panie Jezu, u Ciebie znajduje się źródło wszelkiego bogactwa. Prosimy, daj nam mądrość, co dzieli tron z Tobą… wyślij ją ze świętych niebios i poślij z tronu Twej chwały… ona wie wszystko, naszym czynom będzie mądrze przewodziła i ustrzeże nas dzięki swej chwale… (Mdr 9, 4.10.11).
Kiedy odczytuję to wezwanie, moje myśli biegną od razu do drugiej modlitwy eucharystycznej o tajemnicy pojednania, w której padają bardzo piękne słowa, mówiące właśnie o pojednaniu.
Myślę tu o następujących słowach: „Poznaliśmy Twoją miłość ojcowską, gdy kruszysz twarde ludzkie serca, i w świecie rozdartym przez walki i niezgodę czynisz człowieka gotowym do pojednania. Ty mocą Ducha działasz w głębiach serca, aby nieprzyjaciele szukali zgody, przeciwnicy podali sobie rękę i ludy doszły do jedności. Twój dar, Ojcze, sprawia, że szczere szukanie gasi spory, miłość zwycięża nienawiść, a pragnienie zemsty ustaje przez przebaczenie”. Choć w przytoczonych słowach nie padło imię Jezusa, to nie wątpię, że cały dar pojednania, dokonał się dzięki Jego Osobie. Wspomniana modlitwa eucharystyczna powie dalej, że Jezus przyszedł w imię Boga Ojca. W Jezusie Bóg wyciągnął rękę do grzeszników przebaczając im grzechy i udzielając łaski, ze swego Miłosierdzia. To Jezus Chrystus jest Słowem, które nas zbawia i Drogą, która nas prowadzi do pokoju. To wszystko, o czym powiedziałem przed chwilą, zapowiedział już prorok Izajasz w słowach: „Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju” (Iz 9,5). Ten pokój przyszedł, poprzez krwawą ofiarę Bożego Syna, dokonaną na Kalwarii, stąd możemy mówić:
Papież Leon XIV wyrusza w czwartek w pierwszą zagraniczną podróż. Ponad pół roku po wyborze uda się do Turcji i Libanu. Zrealizuje plany swego poprzednika Franciszka, który chciał złożyć wizytę w Turcji w związku z 1700. rocznicą Soboru Nicejskiego.
Papież będzie w Turcji do niedzieli 30 listopada, a następnie do 2 grudnia - w Libanie.
Rodzinne życie nie dzieje się wyłącznie w wielkich momentach, przy ślubach, Pierwszej Komunii czy świętach. Najczęściej rozgrywa się między poranną herbatą a kolacją, w drodze od kuchni do stołu, na krótkiej rozmowie na tarasie albo podczas wspólnego plewienia grządek. To właśnie wtedy, w pozornie zwykłych sytuacjach, buduje się bliskość, zaufanie, poczucie bycia razem. Architektura domu może temu sprzyjać, ale potrafi też skutecznie utrudnić wspólne bycie, jeśli jadalnia jest za ciasna, taras „odcięty” od wnętrza, a ogród służy jedynie jako dekoracja oglądana przez szybę. Wybierając projekt domu, decydujemy nie tylko o liczbie pokoi i wielkości garażu, lecz także o tym, czy znajdzie się w nim miejsce na długi stół, na którego końcu zawsze można dostawić jeszcze jedno krzesło, na taras, który latem staje się drugim salonem, i na ogród, w którym łatwo spotkać się w pracy i odpoczynku. Warto spojrzeć na dom jak na scenę, na której codziennie rozgrywa się historia naszej rodziny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
