Pod takim hasłem odbywał się w dniach 18-22 października br. Światowy Kongres Misyjny w Centrum "Mariapoli" w Castel Gandolfo, obok letniej rezydencji Papieża, w auli wybudowanej za pontyfikatu Piusa XII i Jana XXIII na audiencje w okresie letnim, a ostatnio adaptowanej dla potrzeb różnych spotkań krajowych i międzynarodowych. Okazją do tego Kongresu był, oczywiście, Wielki Jubileusz Roku 2000. Nietrudno się domyśleć, że hasło Kongresu stanowiło też jego główny temat, wokół którego toczyły się wykłady, dyskusje, skupiała się modlitwa, składane były świadectwa, a także odbywały się imprezy towarzyszące, takie jak wystawa czy koncert.
Pierwszy dzień Kongresu był poświęcony głoszeniu prawdy o Jezusie Chrystusie, Zbawicielu i Panu naszym. Przed południem zgromadzeni wysłuchali refleksji biblijnej salezjanki - Marii Ko, Chinki, która wykłada Pismo Święte w Wyższym Instytucie Nauk Religijnych "Auxilium" w Rzymie i w Chinach, na temat aktualności zwiastowania wiadomości o narodzeniu Chrystusa przez aniołów na polu betlejemskim. Drugi referat - o potrzebie głoszenia prawdy o Jezusie - wygłosił teolog z Wydziału Teologicznego w Neapolu - ks. prał. Bruno Forte. Tematem drugiego dnia Kongresu było działanie Ducha Świętego w misji Chrystusa i Kościoła. S. Ko snuła refleksje o Duchu Świętym w misji Chrystusa na podstawie sceny ewangelicznej o Panu Jezusie w Nazarecie. Ks. Forte mówił o działaniu Ducha Świętego w Kościele. Trzeciego dnia uczestnicy Kongresu zastanawiali się nad głoszeniem prawdy o Jezusie Chrystusie jako darze miłości Ojca. S. Ko rozwinęła ten temat w oparciu o scenę chrztu Pana Jezusa nad Jordanem. Ks. Forte mówił o Bogu, Który jest miłością, Który pragnie zbawienia wszystkich przez Swojego Syna.
Teoretyczne rozważania były uzupełniane przez świadectwa osób odpowiedzialnych za dzieła misyjne na różnych kontynentach. Oprócz wykładów i świadectw wiele czasu poświęcono na wspólną modlitwę i śpiew. Niektóre delegacje miały okazję przedstawić swoje świadectwo animacji misyjnej przy pomocy śpiewu, tańca rytualnego i strojów ludowych. Aula kongresowa była różnokolorowa ze względu na kolor skóry uczestników i ich stroje.
Otwarcia Kongresu 18 października br. dokonali: słowacki kardynał Jozef Tomko - prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów i Francuz, kard. Roger Etchegaray - przewodniczący Komitetu Głównego Roku Jubileuszowego 2000. W Kongresie uczestniczyło ok. 1400 osób z ponad 100 krajów, w tym ok. 40 biskupów, wielu księży, sióstr zakonnych i ludzi świeckich. Był to praktycznie pierwszy kongres o światowym zasięgu. Został zorganizowany przez Papieskie Dzieła Misyjne, pod patronatem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Trzeba zaznaczyć, że podobne kongresy na kontynencie Ameryki Południowej odbywały się już od pewnego czasu regularnie i było ich pięć, a ostatni, szósty, w 1999 r., obejmował całą Amerykę. Z Polski przybyło na Kongres kilkanaście osób z zakonnych zgromadzeń misyjnych i z grup misyjnych w diecezji tarnowskiej.
Kongres zakończył się praktycznie pielgrzymką na Plac św. Piotra w Rzymie 22 października, dokładnie w 22. rocznicę inauguracji Pontyfikatu Jana Pawła II. Już na dwie godziny przed rozpoczęciem Mszy św. koncelebrowanej przez ok. 70 biskupów i kilkuset kapłanów, delegatów z różnych stron świata, rozbrzmiewały na Placu świadectwa i śpiewy w wykonaniu przedstawicieli grup misyjnych wielu narodowości. Ta Eucharystia była szczególnym znakiem powszechności Kościoła. Zwieńczała ona równocześnie inny Kongres - Misjologiczny, który w tych dniach odbywał się w gmachu Papieskiego Uniwersytetu "Urbanianum" w Rzymie. W homilii Ojciec Święty podkreślił, że cała praca misyjna Kościoła jest, na wzór życia Chrystusa, służbą dla ludzi i narodów. W nawiązaniu do rocznicy Pontyfikatu Papież przypomniał swoje słowa sprzed 22 lat: "Otwórzcie drzwi Chrystusowi!". Na początku Mszy św. powitał Ojca Świętego kard. J. Tomko i złożył mu równocześnie życzenia. Przed modlitwą Anioł Pański Papież raz jeszcze podkreślił wagę misji ad gentes. Każdy Kościół lokalny rodzi się z takich misji. Powtórzył też przesłanie do młodzieży z początku swojego Pontyfikatu, że jest ona nadzieją Kościoła i jego nadzieją. Na zakończenie Ojciec Święty zasadził drzewko oliwne, symbol pokoju, w ziemi przywiezionej z ponad 100 krajów świata oraz wręczył krzyże misyjne 12 osobom.
Trzeba jeszcze dodać, że uczestnicy Kongresu Misyjnego pielgrzymowali w trzech dużych grupach do bazylik rzymskich: św. Jana na Lateranie, Matki Bożej Większej i św. Pawła za Murami. W inne dni uczestniczyli we Mszy św. w auli kongresowej lub w miejscach zamieszkania. Osobiście miałem okazję przewodniczyć koncelebrowanej Eucharystii w kościele Ośrodka "Mondo Migliore" w Rocca di Papa. W homiliach i innych spotkaniach starałem się przybliżyć uczestnikom niezwykłą osobowość Ojca Świętego i zaangażowanie misyjne Kościoła w Polsce także wobec Kościoła na Wschodzie, przez tyle lat prześladowanego przez system totalitarny i może często zapomnianego przez innych braci w tzw. wolnym świecie.
Uczestnicy Kongresu zwiedzili wielką wystawę misyjną zorganizowaną na terenie Opactwa Trapistów "Tre Fontane", na miejscu męczeństwa św. Pawła Apostoła, pierwszego wielkiego misjonarza. Przy wykorzystaniu środków audiowizualnych, mających pobudzić zainteresowanie zwiedzającego, zostały opowiedziane i ukazane w trzech różnych sceneriach trzy podstawowe elementy dynamiki misji: poszukiwanie Boga, spotkanie z Chrystusem i misja wśród narodów. Bardzo serdecznie polecam zwiedzenie tej wystawy wszystkim udającym się na pielgrzymkę do Rzymu w Roku Wielkiego Jubileuszu. Ważnym przeżyciem dla nas był koncert młodzieżowego zespołu "Gen Rosso" w Pałacu Sportowym w Arciccia - wspaniały przykład, jak można głosić Chrystusa przy pomocy dobrej nowoczesnej muzyki, śpiewu i reżyserii, ukazującej zwłaszcza młodym ludziom światło wśród ciemności.