Wierzę w świętych obcowanie…
Uważamy się za wierzących, a z wielkim upodobaniem rozczytujemy się i wierzymy horoskopom. Nosimy na szyi talizmany, mające przynieść nam szczęści i ochronić nas przed złem, a jednocześnie zaczynamy
dzień znakiem Krzyża. Podobne pomieszanie istnieje w zakresie przeżywania świąt i uroczystości - chociażby tej, która przed nami: Wszystkich Świętych. Stojąc 1 listopada przy grobach naszych bliskich
myślimy i rozmawiamy najczęściej o czymś innym, niż o przesłaniu tego dnia. Większość środków przekazu nazywa ten dzień Świętem Zmarłych i pokazuje na przemian: cmentarze oraz modnych, przeszczepionych
z Ameryki przebierańców usiłujących przestraszyć w Hallowen jak najwięcej osób. Co właściwie świętujemy więc na początku listopada?
Święty jest Bóg - tak określa Go Pismo Święte. Świętość w znaczeniu absolutnym jest Jego wyłącznym przymiotem. Czytamy o tym już w Starym Testamencie (por. Oz 11, 9). Tak pojmowana świętość jest
dla człowieka niedostępna. Jednak w wyznaniu wiary powtarzamy również, że święty jest Kościół: „Wierzę w jeden święty, powszechny i apostolski Kościół”. Na czym polega świętość Kościoła wyjaśnił
Sobór Watykański II: „Kościół (...) uznawany jest przez wiarę za niezachwianie święty. Albowiem Chrystus, Syn Boży, który wraz z Ojcem i Duchem Świętym doznaje czci jako «sam jeden Święty»,
umiłował Kościół jako oblubienicę swoją, siebie samego zań wydając, aby go uświęcić (por. Ef 5, 25-26); złączył go też ze sobą jako ciało swoje i hojnie obdarzył darem Ducha Świętego na chwałę Bożą”
(KK 39). Kościół jest świętym ludem Bożym, mimo że jego członkowie są grzesznikami. Właśnie ze względu na świętość Kościoła od samego początku jego członków nazywano nie tylko uczniami Chrystusa, wiernymi,
chrześcijanami, ale także „świętymi” (por. Dz 9, 13; 1 Kor 6, 1; 61, 1).
Jednak w potocznym znaczeniu mówiąc o świętych ludziach mamy na myśli jeszcze kogoś innego: tych, którzy zostali kanonizowani. Według Katechizmu Kościoła Katolickiego, „kanonizując niektórych
wiernych, to znaczy ogłaszając w sposób uroczysty, że ci wierni praktykowali heroicznie cnoty i żyli w wierności łasce Bożej, Kościół uznaje moc Ducha świętości, który jest w nim, oraz umacnia nadzieję
wiernych, dając im świętych jako wzory i orędowników” (KKK 828).
CZYTAJ DALEJ
