Centralna procesja Bożego Ciała w Krakowie rozpoczęła się poranną Mszą św. na dziedzińcu przed katedrą na Wawelu, po której wierni przeszli pod pierwszy ołtarz, ustawiony pod kościołem św. Idziego. Umieszczono na nim napis „Chleb dający życie”, a kazanie wygłosił przy nim bp Damian Muskus OFM. Podkreślał on, że „polskiego ducha, polską myśl, kulturę i historię od samego początku ukształtował głód Boga”.

„Od wieków całe pokolenia naszych rodaków wzmacniały się eucharystycznym Chlebem i dzięki temu mogły stawiać czoła niełatwym wyzwaniom czasów. Z Eucharystii czerpali siłę nasi ojcowie, budując polski dom mimo przeciwności losu, niesprzyjających układów politycznych, często za cenę przelanej krwi” – przypomniał biskup.

Dodał, że ci, którzy uwierzyli, że to Jezus jest Dawcą życia i Źródłem prawdziwej wolności, „ocalili siebie i naród, przekazując kolejnym pokoleniom Polaków bezcenny dar wiary i nadziei”. „My wszyscy jesteśmy spadkobiercami tego dziedzictwa i wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za jego trwałość” – zaznaczył hierarcha.

„Nasze polskie „dziś” i „jutro” winno być przeniknięte tajemnicą Eucharystii, z której rodzi się miłość, międzyludzka solidarność i społeczeństwo zjednoczone wokół dobra wspólnego” – mówił bp Muskus. Jego zdaniem, ludzie Eucharystii potrafią wznieść się ponad własne interesy, by budować więzi, chronić najsłabszych, troszczyć się o poszanowanie godności człowieka. Są też wierni i odpowiedzialni, a ojczyzna jest dla nich „przestrzenią budowania dobra i pokoju”. „Potrzeba dziś takich ludzi, którzy żyjąc Eucharystią, przemieniają świat” – zauważył.

Drugi ołtarz, wzniesiony przy kościele św. św. Piotra i Pawła na ul. Grodzkiej, nosił hasło „Chleb rodzący wolność”. Kazanie wygłosił przy nim bp Jan Zając, który zwrócił uwagę, że walka o wolność toczyła się zawsze na dwóch frontach: wewnętrznym i zewnętrznym. Według niego, linia pierwszego z nich przebiega w każdym ludzkim sercu. „Po jednej stronie stoi potężna siła potrójnej pożądliwości, uzależniająca człowieka od pieniądza, różnorakich przyjemności, chęci panowania i innych słabości. Po drugiej stronie jeszcze potężniejsza moc, ofiarowana człowiekowi przez Boga, uzdalniająca go do prawdziwej miłości, do oddania się Bogu i ludziom bez reszty” – mówił kaznodzieja.

Podkreślił, że wewnętrzną wolność daje człowiekowi tylko Jezus. „Błądzą ci, którzy zadawalają się namiastką wolności lub jej wypaczeniem. Nie wierzą, że prawdziwa i pełna wolność wewnętrzna jest darem Chrystusa, że jesteśmy prawdziwie wolni dopiero wtedy, gdy On nas wyzwoli. Oddalając się od Niego zawsze wpadamy w jakąś niewolę” - nauczał.

Przy trzecim ołtarzu, usytuowanym na Rynku Głównym przy kościele św. Wojciecha, kazanie wygłosił bp Jan Szkodoń. Jego refleksja osnuta była wokół hasła „Chleb niosący świętość”. Mówił o powołaniu do małżeństwa i rodziny, które jest drogą do świętości. Podkreślał, że Duch Święty uobecnia w nas życie Chrystusa, a także jest Źródłem miłości i prawdy.

„Jaka jest prawda o małżeństwie, której współczesne pokolenie nie chce przyjąć?” - pytał hierarcha, zaznaczając, że małżeństwo jest sakramentem miłości i powołaniem, które tworzy rodzinę – domowy Kościół. „O miłość trzeba się ciągle troszczyć” - nauczał, przywołując historie małżeństw, które rozpadały się przy pierwszych trudnościach. „Nie ma miłości bez przebaczenia i przeproszenia” - dodał.

Abp Jędraszewski przy czwartym ołtarzu, umiejscowionym pod bazyliką Mariacką, nawiązał do 50. rocznicy koronacji wizerunku Matki Bożej Częstochowskiej, znajdującego się w tej świątyni. Przypomniał wypowiedziane wówczas słowa kard. Stefana Wyszyńskiego: „Były w dziejach naszego narodu czasy bolesne i trudne, gdy ratowaliśmy naszą wolność właśnie przez wszczepianie wiary w Zmartwychwstanie Pańskie w nadzieję na zmartwychwstanie narodu. To, co było kiedyś wielką siłą, niech dziś będzie uczczone w naszej przeszłości, by było łaską daną narodowi na bolesne czasy drogi krzyżowej i wiary w zmartwychwstanie”.

Jak podkreślił, w słowach tych zawarte jest, wciąż aktualne, upomnienie się o „prawo, aby siłą pamięci historycznej i ciągle żywej tradycji Kościół mógł dalej prowadzić naród w bolesnych czasach drogi krzyżowej i wiary w zmartwychwstanie”. Wezwał też do modlitwy za Polskę, do modlitwy o wolność wewnętrzną i wolność narodu. Podkreślał ponadto konieczność „dokonywanego w świetle wspólnego dobra, którym jest nasza Ojczyzna, w prawdzie i w pokorze, namysłu” nad stuleciem, jakie minęło od odzyskania przez Polskę niepodległości.

Procesja zakończyła się Mszą św., której na ołtarzu przed bazyliką Mariacką przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz. Krakowski metropolita senior mówił we wprowadzeniu do Eucharystii, że Jezus pragnie być obecny nie tylko w naszym życiu osobistym, ale także społecznym. „Dlatego Jego obecność, raz w roku, na naszych ulicach i placach jest wymownym symbolem i jednocześnie zobowiązaniem. To my – Jego uczniowie – mamy być w środowiskach pracy, nauki i kultury świadkami niepojętej miłości Boga do człowieka” – dodał.

Centralna procesja Bożego Ciała w Krakowie była także okazją do dziękczynienia za 40. rocznicę wyboru krakowskiego kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową oraz za beatyfikację bł. Hanny Chrzanowskiej. Ponadto wierni i duchowieństwo oddali cześć wizerunkowi Matki Bożej, czczonemu od 400 lat w bazylice Mariackiej jako Pani Krakowa i koronowanemu pół wieku temu.