Były Rzecznik Praw Obywatelskich wskazał, że w tych trudnych czasach – stanu wojennego – czuło się wyjątkową obecność ks. kardynała, także w przestrzeni publicznej. „Mimo to on zawsze interweniował bez rozgłosu. Nie mówił o tym, ale jednak wiedzieliśmy, że często to on wspomógł zwolnienie z więzienia wielu osób” – powiedział.

Prof. Zoll wspomniał także bardzo osobiste relacje z poprzednim metropolitą krakowskim. „To był przyjaciel moich braci, którzy zginęli w Powstaniu Warszawskim. Trochę mnie traktował jak młodszego brata. Był dla mnie jasnym drogowskazem w życiu – opisał gość.

Drugi z prelegentów, ks. prałat Andrzej Fryźlewicz przedstawił zebranym z kolei codzienność kard. Macharskiego. „To, co go wyraźnie cechowało to było stałe dostrzeganie tego, co z boku, co odrzucone, co znajdowało się poza główną drogą. Tak właśnie kardynał, podobnie jak br. Albert, okazywał miłosierdzie – z dobrocią, poszukując tych, najbardziej oddalonych” – uwypuklił.

Wieloletni osobisty sekretarz kard. Macharskiego dodał, że w hierarsze można było dostrzec wyraźnie znamiona świętości – umiłowanie Najświętszego Sakramentu, Matki Bożej i bliźniego. „Bardzo mocno wspominam jak często podczas przeistoczenia po jego twarzy spływały łzy – to dotykało już wymiaru mistycznych przeżyć” – ocenił.

Ostatni z mówców, biskup Grzegorz Ryś, podkreślił natomiast, że kard. Macharski był pierwszym biskupem mianowanym przez Jana Pawła II. „Pierwszy raz odbyło się to bez ustalenia tego faktu z władzą. Kard. Macharski był kimś kogo ówczesna władza państwowa się nie spodziewała. Myślę, że to bardzo pomogło w organizacji pierwszej pielgrzymi papieża Polaka do swojego kraju” – stwierdził.

Wspomniał także trudną sprawę oświęcimskiego karmelu i trud, który w jej rozwiązanie włożył poprzedni metropolita krakowski. „Kiedyś przyznał mi się, że czuł się wtedy bardzo samotny. Mimo to podjął ten wysiłek. To była ta jego niesamowita zdolność szukania dialogu tam, gdzie nikt nie chciał już rozmawiać” – wskazał.

Bp Ryś dodał także, że w kontekście Klubu Inteligencji Katolickiej bardzo istotne są Dni Kultury Chrześcijańskiej, których początek wiązał się z rozpoczęciem pontyfikatu kard. Macharskiego w archidiecezji krakowskiej. „Wtedy kultura miała funkcje rozmaite – była miejscem spotkania ludzi wierzących i niewierzących, miejscem wypowiedzi, które miały charakter polityczny w wymiarze przeżywanej wolności i była bliska temu, co jest ściśle wyznaniem wiary” – wyjaśniał.

Po oficjalnej części spotkania wielu przybyłych podzieliło się swoimi osobistymi wspomnieniami o niezwykłej postaci, zmarłego nieco ponad dwa miesiące temu, kard. Franciszka Macharskiego.