W nocy, 2 marca, w wieku 74 lat zmarł Aleksander Przygodziński, legenda częstochowskiej „Solidarności”, lider podziemnej i legalnej „Solidarności” w częstochowskiej Hucie oraz Regionalnej „Solidarności”.

Aleksander Przygodziński urodził się 23 stycznia 1942 r. w Masłowicach k. Radomska. Ukończył w 1960 r. Zasadniczą Szkołę Metalową w Radomsku. Od września 1980 r. był członkiem Komitetu Założycielskiego „Solidarności” , od stycznia 1981 r. był przewodniczącym Komisji Zakładowej „Solidarności” w Hucie im. Bolesława Bieruta w Częstochowie.

30 sierpnia 1981 r. Aleksander Przygodziński współorganizator uroczystości poświecenia sztandaru związkowego Huty na Jasnej Górze. Sztandar poświęcił bp Franciszek Musiel, ówczesny biskup pomocniczy diecezji częstochowskiej. W dniach 13-16 grudnia 1981 r. Przygodziński współorganizował (z Andrzejem Konarskim, Mirosławem Krupińskim, Eugeniuszem Szumiejką i Janem Waszkiewiczem) Krajowy Komitet Strajkowy w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Był jednym z pięciu liderów "Solidarności", którzy podpisali odezwę o zawiązaniu Krajowego Komitetu Protestacyjnego „Solidarność” i wzywali do oporu przeciw wprowadzeniu stanu wojennego.

Więzień stanu wojennego, 18 grudnia 1981 r. został internowany, 20 grudnia 1981 r. aresztowany, a następnie 28 grudnia 1981 r. został skazany na 3 lata więzienia, Sąd Najwyższy podniósł karę do 5 lat więzienia. Aleksander Przygodziński w maju 1983 r. został zwolniony na mocy aktu łaski Rady Państwa. W 1983 r. współorganizował I Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy na Jasną Górę, następnie 1 maja 1984 r. uczestniczył w demonstracji w Częstochowie, skazany na 2 miesiące aresztu. Od 1984 r. uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy kościele św. Józefa w Częstochowie. Współpracował z ks. Zenonem Raczyńskim pierwszym kapelanem częstochowskiej „Solidarności”.

Od 1985 r. Aleksander Przygodziński był współwydawcą, współredaktorem i drukarzem podziemnego pisma „Wytrwamy”. Po 1986 r. był liderem podziemnej „Solidarności” w regionie. W latach 1985-1989 był organizatorem pomocy medycznej, lekarstw i zapomóg dla osób biednych oraz paczek dla dzieci związkowców.

Od listopada 1988 r. współorganizator reaktywowania struktur „Solidarności” w zakładzie pracy, 1989-1991 ponownie przewodniczący Komisji Zakładowej. Przewodniczący Zarządu Regionu Częstochowskiego NSZZ „Solidarność” (1991-1995), delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów i wieloletni członek Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

Od 1991 r. członek Stowarzyszenia Więzionych, Internowanych i Represjonowanych w Stanie Wojennym „WIR” w Częstochowie. Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia.

Autor korzystał z artykułu Wojciecha Rotarskiego z „Encyklopedii Solidarności”