Reklama

Niedziela w Warszawie

Nie bójcie się oddać życia dla Chrystusa

Czerech pallotyńskich diakonów otrzymało z rąk abp. Adriana Galbasa SAC święcenia kapłańskie.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczysta liturgia odbyła się w kościele seminaryjno-parafialnym. Uczestniczyli w niej rodzice, krewni, duszpasterze parafii, z których wywodzą się pallotyńscy neoprezbiterzy, ich przyjaciele oraz liczne grono pallotynów z generałem zgromadzenia ks. dr. Zenonem Hanasem.

Witając uczestników Mszy św., ks. dr hab. Mirosław Mejzner podkreślił, że nikt nie spodziewał się jeszcze kilka dni temu, że diakoni przyjmą święcenia kapłańskie w niespełna dwie doby po wyborze papieża Leona XIV. Zwracając się do święconych kapłanów, zaznaczył, że odtąd sami stają się znakiem miłości Jezusa do swego ludu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W homilii abp Galbas wyznał, że powodem do wzruszenia jest dla niego fakt, że po raz pierwszy udziela święceń kapłańskich swoim współbraciom jako biskup Warszawy. Metropolita warszawski wskazał na znaczenie Eucharystii jako pokarmu, który daje siłę, by żyć.

– Bez Eucharystii nasze życie duchowe zanika – przestrzegł. Przywołał scenę z Ewangelii, w której tłum odchodzi od Jezusa, ponieważ chciał tylko chleba doczesnego. Wówczas św. Piotr poszedł na przekór ludziom i odpowiedział: „Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego”. – Wtedy Kościół jest prawdziwy, gdy potrafi sprzeciwić się tłumowi. Nigdy nie zwątpcie w to, że Eucharystia naprawdę przywraca ludziom życie – apelował metropolita.

Reklama

Abp Galbas prosił nowych księży, aby nie bali się oddać życia dla Chrystusa. – Nie wystarczy głosić, pokazywać na Chrystusa. W życiu księdza potrzebna jest świadomość, by w każdej chwili oddać dla Chrystusa życie. Można to uczynić tylko wtedy, gdy się Go osobiście wybiera – podkreślił hierarcha i zachęcił neoprezbiterów, aby codziennie, oddając życie dla Chrystusa, czynili to z miłością, służąc ludziom i budując z nimi Kościół rozeznający i synodalny. /ŁK

Ks. Mateusz Sławomir WINCIOREK

Ur. w 1996 r. w Brzezinach. Drogę do kapłaństwa rozpoczął w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi, gdzie został wprowadzony w posługę lektora i akolity. W 2020 r. wstąpił do pallotynów w Ząbkowicach Śląskich, naukę kontynuował w WSD SAC w Ołtarzewie. Przynależy do prowincji Chrystusa Króla.

Ks. Maciej Piotr KSIĄŻYK

Ur. w 1990 r. w Warszawie. Mieszkał i uczył się w Ożarowie Mazowieckim, gdzie posługują księża pallotyni. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. ks. J. Poniatowskiego podjął studia w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, który ukończył otrzymaniem dyplomu na kierunku lekarskim i uzyskaniem tytułu zawodowego lekarza. Jest magistrem teologii. Przynależy do prowincji Zwiastowania Pańskiego.

Ks. Mateusz MOKWA

Ur. w 1990 r. w Gdyni. Studiował geodezję i kartografię na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim oraz Oceanotechnikę i Okrętownictwo na Politechnice Gdańskiej. Jest podwójnym inżynierem i magistrem studiów filozoficzno--teologicznych. Przynależy do prowincji Zwiastowania Pańskiego.

Ks. Vitali MICKIEWICZ

Ur. 1996 r. w miejscowości Pieliszcze, w Białorusi. Ukończył Państwową Szkołę Wyższą im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej i uzyskał dyplom na kierunku turystyka i rekreacja zdrowotna. Wstąpił do Seminarium Diecezjalnego w Pińsku, następnie rozpoczął formację do kapłaństwa u księży pallotynów w Ząbkowicach Śląskich, a ostatnio w WSD SAC w Ołtarzewie. Przynależy do prowincji Zwiastowania Pańskiego.

2025-05-13 14:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Do szopy, królowie!

Niedziela warszawska 3/2025, str. IV

[ TEMATY ]

Archidiecezja Warszawska

Łukasz Krzysztofka/Niedziela

Dziesiątki tysięcy osób wzięło udział w XVII Orszaku Trzech Króli. Radosnemu przemarszowi przyświecało hasło: „Kłaniajcie się, królowie”.

Słowa te pochodzą z kolędy „Do szopy, hej pasterze”, która ukazała się w śpiewniku Ottona M. Żukowskiego „Śpiewajmy Panu” w 1931 r. we Lwowie. Motto orszaku nawiązywało również do obchodzonej w tym roku 1000 rocznicy. koronacji pierwszego króla Polski Bolesława Chrobrego.
CZYTAJ DALEJ

Św. Hubert - prawda i legendy

Niedziela toruńska 44/2003

[ TEMATY ]

św. Hubert

en.wikipedia.org

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy i mity. Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert. Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w. Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza w Kościele wschodnim. Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”. Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię. Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
CZYTAJ DALEJ

Łódź: „Requiem” Mozarta na zakończenie Festiwalu „Słowo i Muzyka u Jezuitów”

2025-11-04 14:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Marek Kamiński

XVI Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Słowo i Muzyka u Jezuitów” im. prof. Teresy Żylis – Gara.

XVI Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Słowo i Muzyka u Jezuitów” im. prof. Teresy Żylis – Gara.

Pod patronatem honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Karola Nawrockiego w sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus koncert solistów, chóru i orkiestry Teatru Wielkiego w Łodzi zakończył XVI Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Słowo i Muzyka u Jezuitów” im. prof. Teresy Żylis – Gara.

- Podczas spotkania i rozmowy z o. Józefem Łągwą ustaliliśmy, że wystąpimy na zakończenie festiwalu. Bardzo się cieszymy, że jeżeli chodzi o dzieła sakralne, możemy prezentować je w przestrzeni kościołów w Łodzi poza Teatrem Wielkim – powiedział prof. Marcin Nałęcz – Niesiołowski dyrektor Teatru Wielkiego w Łodzi. W świątyni wypełnionej do ostatniego miejsca mogliśmy usłyszeć jedno z najwspanialszych dzieł w historii muzyki sakralnej „Requiem d-moll” Wolfganga Amadeusza Mozarta.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję