W gmachu głównym Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej przy ul. Słowackiego można zwiedzać do października wystawę pn. Święci w tradycji ludowej. Wernisaż wystawy odbył się 29 maja br. Komisarzem i autorką scenariusza ekspozycji jest Krystyna Pawłowska, oprawę plastyczną wykonała Regina Magier.
K. Pawłowskiej udało się zgromadzić w jednym miejscu bardzo wiele eksponatów, napisać informator o wystawie (oprawa graficzna R. Magier, zdjęcia Jan Sieraczkiewicz), a przy tym pozyskać dla przedsięwzięcia dobrodziejów, którzy partycypowali w kosztach. Cieszy fakt, że znaleźli się oni wśród osób obecnych na otwarciu wystawy. Wszystko uczynili z serca i jedynie z takim zyskiem dla siebie, jaki otrzymuje się obdarowując innych. Wystawione zabytki pochodzą nie tylko ze zbiorów MZKiD we Włocławku, ale także z muzeów etnograficznych w Warszawie, Toruniu i Łodzi. Wypożyczone zostały też z parafii w Nieszawie, Raciążku, Brześciu Kujawskim, Lubaniu, Zgłowiączce oraz z Biblioteki Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku.
Interesujący jest układ przestrzenny wystawy. Z jednej strony zaaranżowano jakby wnętrze kościoła z ołtarzem, Pismem Świętym, paschałem i obrazami. Po stronie przeciwnej - wnętrza mieszkalne, a raczej ich miejsca sacrum: ołtarzyki domowe ze świętymi obrazami, różańcami, książeczkami do nabożeństwa, kwiatami i lichtarzami. Od tego miejsca, środkiem, wzdłuż sali, aż do miejsca, gdzie "kościół", ustawione są eksponaty kojarzone przez wszystkich z procesją: chorągwie kościelne, feretrony, jest nawet bęben pielgrzymkowy. "Procesja" zmierza od "domu" ku "kościołowi". Natomiast wokół sali wystawowej, na ścianach i pod ścianami, wyeksponowane są obrazy i rzeźby świętych, popularnych w tradycji ludowej, umieszczone wg porządku kalendarzowego. Zatem od wyobrażeń św. Agaty, św. Józefa, św. Wojciecha, Jerzego, Floriana - aż po wizerunki św. Barbary i św. Mikołaja. W ten sposób K. Pawłowska realizuje główne założenie wystawy, tzn. pokazanie obecności świętych patronów w życiu religijnym mieszkańców wsi.
Nie każdy z licznego zastępu świętych cieszył się jednakową sławą. Do wielu z nich przez całe wieki zwracali się ludzie w konkretnej potrzebie. Niektóre z takich zwyczajów przetrwały do dziś. Przypisywanie szczególnej pomocy różnym świętym w dużej mierze wynika z głęboko ludzkiej potrzeby uzyskania harmonii z naturą oraz oparcia na kimś, kto miał kontakt ze światem sacrum, z Bogiem, kimś, kto "mógł więcej", gdyż przeszedł zwycięsko przez ludzkie słabości, lęki, trudy i cierpienie.
Obecnym na wernisażu towarzyszy radość z przebywania w tym pięknym wnętrzu.Radość wynikająca ze świadomości znajdowania się wśród przedmiotów omodlonych, przedmiotów, z których wiele trafiło na wystawę wprost z parafialnych świątyń, gdzie służyły i służą kultowi Bożemu. Wiele osób może właśnie w tym miejscu powrócić myślą do świata dzieciństwa, do miejsc uświęconych, ku którym dążyli, a których teraz już może nie ma.
Byłoby dobrze, gdyby wystawę Święci w tradycji ludowej zwiedziła jak największa liczba osób. To ekspozycja działająca jak dobry lek na współczesnych, wyalienowanych ludzi, oderwanych od tradycji, świata przyrody i głębokich relacji z Bogiem i ludźmi.