W tym roku wśród 25 przysłanych do Stowarzyszenia Komitet Dziecka w Łodzi wniosków znalazł się wniosek z Łowicza. Przysłany przez Samorząd Uczniowski Gimnazjum nr 3. Kandydatem, zgłoszonym przez młodych łowiczan, był ks. Wiesław Frelek - proboszcz parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Korabce.
Kandydatura ta została przyjęta przez Kapitułę Dziecięco-Młodzieżową. Uroczystość wręczenia nagród i medali odbyła się jak co roku w Międzynarodowym Dniu Dziecka pod Pomnikiem Pękniętego Serca Matki w Łodzi.
W tym miejscu, gdzie obecnie mieści się Park Szarych Szeregów, w 1942 r. hitlerowcy utworzyli policyjny obóz dla dzieci i młodzieży. W ciągu dwóch lat istnienia obozu zginęło tam z głodu i wyniszczenia ciężką pracą 6 tysięcy dzieci. Spotkanie pod pomnikiem było więc zarazem hołdem dla pomordowanych dzieci i apelem o pokój na świecie. Zaś wręczane medale są formą podziękowania za pracę społeczną i poświęcenie dorosłych dla dobra dziecka.
Wraz z ks. Wiesławem Frelkiem przyjechał do Łodzi autokar pełen dzieci, młodzieży i nauczycieli wraz z dyrekcją - z Gimnazjum nr 3 i zaprzyjaźnionej Szkoły Podstawowej nr 3 w Łowiczu. Obecni byli również przedstawiciele Rady Parafialnej. Była to niewątpliwie najbardziej malownicza grupa, jako że młodzież i wielu dorosłych przyodziało się na uroczystość wręczenia medalu w tradycyjne łowickie pasiaki.
Czymże więc zasłużył sobie ks. Frelek na zgłoszenie jego kandydatury, przyznanie mu medalu "Serce - Dziecku", a wreszcie na to pełne sympatii towarzyszenie mu podczas uroczystości? Dyrektor Gimnazjum nr 3, Tadeusz Rutkowski, powiedział Niedzieli Łowickiej: "Gdy dostaliśmy z Kuratorium informację o tym medalu, ks. Frelek był naszą jedyną i niepodważalną kandydaturą. Jako duszpasterz i nauczyciel religii szczególnie sobie upodobał pracę z dziećmi i młodzieżą, poświęcając im każdą wolną chwilę!".
Oddajmy zresztą głos samym dzieciom, które w obszernym wniosku o nadanie medalu Księdzu Proboszczowi napisały bardzo wymownie: "Ks. Wiesław Frelek jest człowiekiem niezwykłym i wyjątkowym. Z pełnym zaangażowaniem i oddaniem poświęca się pracy z dziećmi, czyniąc tym samym ogromny wkład w wychowanie młodego pokolenia społeczności, w której pracuje".
Podobnie rzecz się miała na Korabce. Mimo nawału obowiązków proboszczowskich i związanych z budową kościoła, ks. Frelek zdecydował się podjąć także obowiązki katechety w szkole. I jak czytamy we wniosku: "W zadziwiający sposób ks. Wiesław błyskawicznie skupił wokół siebie dużą grupę dzieci i młodzieży, ofiarowując im to, co każdemu człowiekowi, a szczególnie młodemu, jest bardzo potrzebne - przyjaźń i serce. Przyciągał swoim nadzwyczaj ciepłym podejściem do dzieci, serdecznością i optymizmem. Znajdował dla nich dużo czasu i tryskał pomysłami na spędzanie wolnych chwil".
W ciągu czterech lat pracy w parafii ks. Frelek zorganizował boisko do piłki nożnej na terenie przylegającym do kościoła, w pomieszczeniach parafialnych urządził kawiarnię, pracownię komputerową, bibliotekę, salkę rekreacyjną ze stołem do ping-ponga, salę teatralną ze specjalnie skonstruowaną sceną, a także świetlicę". Dzieci i ich rodzice odczuwają, iż "jego dążeniem jest to, aby parafia była zarówno miejscem modlitwy, jak i wypoczynku, spotkań z innymi, rekreacji".
Każdego roku Ksiądz Proboszcz organizuje dzieciom i młodzieży kolonie letnie, a w czasie ferii - zimowiska. Koszt tych wyjazdów jest minimalny. Z jego inicjatywy członkowie Rady Parafialnej i KSM organizują na terenie Ośrodka Duszpasterskiego zawody sportowe. Organizowane są zabawy, dyskoteki, przedstawienia teatralne, konkursy plastyczne - o tematyce świeckiej i religijnej. Ba! nawet kurs tańca towarzyskiego. Tradycją stała się już coroczna czerwcowa "Biesiada na Korabce" - rodzinne święto radości, w czasie którego odbywają się zawody sportowe i promowany jest łowicki folklor.
Dzieci i młodzież doceniają także i to, że coniedzielne Msze św. dla nich to "prawdziwe misteria, mające piękną oprawę muzyczną przygotowaną przez młodzież śpiewającą i grającą na różnych instrumentach. W dodatku "przy ołtarzu posługują całe zastępy ministrantów i lektorów. W Dzień Dziecka wszystkie dzieci uczestniczące w Mszy św. dostają od księdza słodycze. W Poniedziałek Wielkanocny ks. Wiesław urządza w kościele swoisty śmigus-dyngus, polewając dzieci cukierkami z wiadra". Ogromne zainteresowanie i emocje budzi także zbudowana przy kościele szopka betlejemska z żywymi zwierzętami: lamami, bawołami, osiołkami itd.
Jako nauczyciel i katecheta integruje się ze społecznością szkolną, uczestnicząc we wszystkich uroczystościach, a często pomagając je przygotować. Jeśli nie może wziąć udziału w całym balu, bo kolęda, to pojawia się choć na rozpoczęciu. Jako koordynator obchodów Dni Papieskich zorganizował Konkurs Recytatorski Poezji Chrześcijańskiej, w którym uczestniczyło przeszło 200 gimnazjalistów z całej diecezji. Ponadto zaprosił dzieci i młodzież do 2-kilometrowego biegu trasą przejazdu Ojca Świętego 14 czerwca 1999 r. Aby dać dobry przykład, przebiegł osobiście tę trasę z młodzieżą, mimo niesprzyjającej pogody.
Z uśmiechem ks. Wiesław przyjmował order, przemawiał, pozował do pamiątkowych zdjęć i uczestniczył w Spotkaniu Pokoleń z Kapitułą Medalu w SP nr 81 (na które to spotkanie przybyli także żyjący do dziś więźniowie obozu dziecięcego). Potem z uśmiechem powędrował na koniec autokaru, aby z młodzieżą spędzić godzinną podróż powrotną do Łowicza. Na Korabce czekało go jeszcze otwarcie festynu z okazji Dnia Dziecka. A 9 czerwca także uroczystość z okazji nadania mu medalu, zorganizowana przez uczniów i nauczycieli Gimnazjum i SP w Łowiczu.
"Jak udaje mu się godzić tyle obowiązków? Skąd tyle energii i życzliwości do ludzi, miłości do dzieci?" - zastanawiają się dzieci i ich rodzice na Korabce. Właściwy trop odpowiedzi dał sam ks. Frelek - wyraźnie wzruszony - przemawiając w imieniu wszystkich odznaczonych medalem "Serce - Dziecku". Powołał się wtedy na słowa Jana Pawła II, zgodnie z którymi: "Człowiek to dar i zadanie. Człowiek jest po to, żeby go kochać - to trzeba mówić głośno, szczególnie w tym świętym miejscu, uświęconym krwią niewinnych. Miłość to świadome działanie. Trzeba tak żyć, by każdy człowiek pomnażał miłość. Dziękujemy tym, którzy nas tu zgłosili i tym, którzy nauczyli nas tak żyć i kochać - rodzicom, nauczycielom i wychowawcom, wśród których wzrastaliśmy i wśród których pracujemy".