Reklama

Bliżej Afryki

Patrycja Skrobańska

Afryka to kontynent położony najbliżej Europy, ale w sposobie myślenia i sercach Europejczyków bywa bardzo odległy. Dzięki aktywnej działalności polskich misjonarzy na terenie Afryki możemy uzyskać więcej informacji na temat tego jakże tajemniczego, wielobarwnego i tryskającego bogactwem kulturowym kontynentu.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wszystko, co wielkie i szlachetne,
zamyka się w prostocie
Gottfried Keller

Ponad 30 tys. szkół, trzy uniwersytety, a także liczne placówki ochrony zdrowia - to dotychczasowy dorobek Kościoła polskiego na kontynencie afrykańskim. Nie każdy jest świadom faktu, iż Polacy jako naród mają ogromny dług wdzięczności względem Afrykańczyków, gdyż przyjęli oni podczas II wojny światowej tysiące naszych rodaków. Cieszy wiadomość o przeprowadzonej ostatnio w Polsce Pierwszej Olimpiadzie Wiedzy o Afryce, w której wzięło udział ok. 11 tys. osób.
Czynnikiem mobilizującym do działania polskich misjonarzy jest dynamiczny i szybki rozwój chrześcijaństwa w tym rejonie świata, a szczególnie katolicyzmu. Zambia należy do jednego z najliczniejszych polskich ośrodków misyjnych. Pracowało tam już ponad 400 misjonarzy. To dzięki pierwszym misjonarzom kultura afrykańska została ukazana Europie. Wyjazd na misje kandydatów poprzedza gruntowne przygotowanie w specjalnie przystosowanych do tego celu placówkach. Duży nacisk kładzie się tu na dbałość o różne kultury, z którymi przyjdzie się im zetknąć. Rolą misjonarza jest z pokorą pochylać się nad zastaną rzeczywistością i dostrzegać pozytywne elementy nowej dla niego kultury. Misjonarz musi być otwarty na ludzi, których spotyka. Wiąże się to z poznawaniem języków plemiennych, tradycji i zwyczajów.
Nie każdy zwiedzający nasz stary wiekopomny Kraków wie, że pośród wielu zabytków i niezliczonej liczby większych lub mniejszych galerii, które tworzą klimat miasta, odnaleźć możemy również Centrum Kultury i Sztuki Afrykańskiej. Galeria "Teranga", znajdująca się obecnie przy ul. Kalwaryjskiej 48, jest siedzibą owego Centrum... Tu właśnie organizowane są dla wszystkich grup wiekowych "Spotkania z Afryką". Kto nosi w sobie nieodpartą ochotę, by doświadczyć i zasmakować Afryki wszystkimi zmysłami, powinien odwiedzić to miejsce. Celem spotkań jest poznawanie literatury, obyczajów, historii, a także życia codziennego Afrykańczyków. Spotkania te - jak się okazuje - posiadają wiele zalet pedagogicznych i rozwojowych. Główną zaletą wartą podkreślenia jest kształcenie w społeczeństwie polskim postaw tolerancji, otwarcia i zrozumienia między narodami, szczególnie w dobie wejścia Polski do Unii Europejskiej. Dla odwiedzających galerię przygotowane zostały cztery możliwe opcje spotkań. Pierwsza z nich zalecana jest przedszkolakom i dzieciom ze szkół podstawowych, druga skierowana jest do uczniów gimazjum i liceum. Opcja trzecia obejmuje studentów wszystkich kierunków, a w szczególności studiów humanistycznych. Ostatnia, czwarta opcja przewidziana jest dla otwartej publiczności. W sympatycznej atmosferze, przy tradycyjnych potrawach, napojach i egzotycznych owocach afrykańskich, zainteresowani mogą porozmawiać z samymi Afrykańczykami. "Spotkania z Afryką" prowadzi Papa Samba Ndiaye rodem z Senegalu. Z wykształcenia biolog. P. Ndiaye jest projektodawcą i założycielem Galerii "Teranga" - Centrum Kultury i Sztuki Afrykańskiej w Krakowie, promotorem rozwoju stosunków polsko-afrykańskich, prezesem Spółki Polsko-Afrykańskiej "Afropol", wychowawcą, mediatorem i obrońcą praw dzieci. Program realizowany przez pana Ndiaye jest dofinansowywany przez - Urząd Miasta Krakowa - Wydział Edukacji i Kultury. Ze względu na swą specyfikę cieszy się dużym zainteresowaniem. Myślę, że idea utworzenia galerii jest godna podziwu i warta zauważenia, biorąc pod uwagę trudności, jakie napotykał pomysłodawca na początku drogi. W tym miejscu chcę zaapelować do społeczeństwa polskiego, aby czerpało z bogactwa kulturowego innych narodów, budowało mosty porozumienia nie tylko między sąsiednimi krajami, ale również między kontynentami. Spróbujmy spojrzeć na innych nie przez pryzmat uprzedzeń i stereotypów, które są ciągle jeszcze żywe w naszym społeczeństwie, ale przez pryzmat zwykłej ludzkiej solidarności i przyjaźni. Bogactwo duchowe wyniesione z tak budowanych kontaktów międzyludzkich zaowocuje chociażby pokojem na świecie...
Życzę panu Sambie Ndiaye dalszych sukcesów w kreowaniu przyjaznych stosunków polsko-afrykańskich oraz sił do inicjowania nowych interesujących projektów z udziałem samego pomysłodawcy i prawdziwych przyjaciół Afryki

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Patronka emigrantów

Niedziela Ogólnopolska 51/2023, str. 20

[ TEMATY ]

święci

pl.wikipedia.org

Franciszka Ksawera Cabrini

Franciszka Ksawera Cabrini

Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom w Stanach Zjednoczonych.

Franciszka urodziła się w Lombardii, w rodzinie Augustyna Cabrini i Stelli Oldini. Kiedy miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Ukończyła studia nauczycielskie i przez 2 lata pracowała w szkole. Poczuła powołanie do życia zakonnego, jednak z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła więc do Zakonu Sióstr Opatrzności (opatrznościanki), u których przebywała 6 lat (1874-80). Gdy miała 27 lat, została przełożoną tego zakonu. Jej pragnieniem była praca na misjach, dlatego 14 listopada 1880 r. wraz z siedmioma towarzyszkami założyła Zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Podczas spotkania z bp. Scalabrinim Franciszka usłyszała o losie włoskich emigrantów za oceanem. Papież Leon XIII zachęcił ją, by tam podjęła pracę ze swoimi siostrami. W Stanach Zjednoczonych siostry pracowały w oratoriach, więzieniach, w katechizacji, szkolnictwie parafialnym, posługiwały chorym. W 1907 r zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Franciszka Ksawera zmarła cicho w Chicago. Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 66 placówek i liczyło 1,3 tys. sióstr.
CZYTAJ DALEJ

Kalendarz Adwentowy: Bóg z nami po imieniu

2025-12-20 21:00

[ TEMATY ]

Kalendarz Adwentowy 2025

Bożena Sztajner/Niedziela

• Iz 7, 10-14 • Rz 1, 1-7 • Mt 1, 18-24
CZYTAJ DALEJ

Apateizm przed Bożym Narodzeniem: pięknie, błyszcząco a w środku pusto

2025-12-22 17:20

[ TEMATY ]

Boże Narodzenie

Vatican News

Świętowanie Bożego Narodzenia jest przedmiotem niepokoju zarówno socjologów, teologów i duszpasterzy – uważa ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski, kierownik Katedry Duchowości Systematycznej i Praktycznej w Instytucie Nauk Teologicznych na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Jako uzasadnienie, przywołuje artykuł Jonathana Raucha z czasopisma „The Atlantic”, w którym pojawia się termin „apateizm”. - To mieszanka apatii, ateizmu, czegoś, co przypomina znużenie, zmęczenie i zniechęcenie do rzeczywistości. Taka postawa przejawia się nie tylko w chrześcijaństwie, ale też w wielu innych religiach. Zachowane zostają pewne elementy tradycji, ale z wyeliminowaniem zasadniczych treści – wyjaśnia teolog.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję