...na Bukowinie znajduje się „rumuńska Wieliczka”? Usytuowana jest w miejscowości Kaczyka (Cacica), która od wieków jest znana z bogatych pokładów soli. Na początku jej wydobyciem trudnili się Austriacy i Niemcy, ale dopiero po sprowadzeniu w 1791 r. kopaczy soli z Bochni i Wieliczki prace kopalni nabrały rozmachu. Polaków w Kaczyce stale przybywało; o ich znaczeniu dla rozwoju tego miejsca świadczy fakt, że przed II wojną światową mieszkało tu 600 Polaków, 300 Niemców, nieliczni Rumuni, Węgrzy i Ukraińcy, a nazwa miejscowości wywodzi się od polskiego słowa „kaczka”.

Polacy w Kaczyce tworzyli małą ojczyznę zgodnie ze wzorami przywiezionymi z Polski. Szybko powstały tu szkoła, w której uczono m.in. w języku polskim, oraz katolicki kościół. Pierwszą świątynię wzniesiono w 1810 r. Z czasem sprowadzono do Kaczyki kopię Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – Jej kult przetrwał tu do dziś. Mimo przeszkód ze strony miejscowych władz Polacy zdołali zachować swoją tożsamość narodową.

Pod ziemią znajduje się prawdziwy skarb Kaczyki. W grotach powstałych po wybraniu soli nasi rodacy utworzyli obiekty wspólnej użyteczności – na wzór tego, co znali z polskich kopalń. Pod ziemią znajdowały się więc kaplice, sala balowa, a nawet miejsce, w którym można zagrać w piłkę nożną, oraz słone jezioro. Najcenniejszym z podziemnych obiektów jest kaplica św. Barbary z 1806 r. – w niej górnicy modlili się przed pracą i po jej zakończeniu. Kaplica znajduje się 21 m pod ziemią i mierzy 25 m długości, 9 m szerokości i 7 m wysokości. Te pokaźne rozmiary pozwoliły na ulokowanie w niej, poza ołtarzem i miejscem dla wiernych, także chóru. Ołtarz i ambona zostały wykonane z soli, a ściany zdobią przepiękne malowidła.