Święto Podwyższenia Krzyża Świętego przypomina nam co roku o owocach zbawczej męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Nieustannie czerpiemy z tego zdroju łaski, który na krzyżu został otwarty przez Zbawiciela.
Jednak 14 września nie jest tylko dniem przypominającym nam krzyż jako narzędzie męki i zbawienia. To jest także czas refleksji nad stanem naszej wiary, pytania o szacunek okazany krzyżowi. Jako chrześcijanie przyzwyczailiśmy się, że dobrym czasem na rozważanie męki Pana Jezusa jest Wielki Post, ale czy to zwalnia nas z rozważania zbawczego misterium w ciągu roku?
I temu też niech posłuży zbliżające się święto, byśmy na nowo podjęli refleksję i rozważali mękę Jezusa, nie tylko w Wielkim Poście, lecz także w ciągu całego roku i życia, bo jak mówił Pascal: „Chrystus będzie konał aż do skończenia świata, nie wolno nam spać przez ten czas”.
I rzeczywiście, byłoby błędem przespać to wszystko, co niesie ze sobą zbawienne dla nas skutki. Podobnie jak nie wypada przemilczeć profanowanych ostatnio znaków Chrystusowej męki, symboli religijnych, tak ważnych dla chrześcijan, do których przecież się wszyscy zaliczamy. Wyznajemy wiarę – tak wszyscy twierdzimy, ale czy bronimy wartości, które z wiarą są związane? Wiara to nie tylko słowa, twierdzenia, ale to też konkretne gesty, przedstawiające się m.in. w obronie chrześcijańskich wartości. I tak sobie myślę, że byłoby naprawdę pięknie, gdybyśmy przypomnieli sobie i wypełnili nauczanie św. Jana Pawła II, który 6 czerwca 1997 r. w Zakopanem wołał: „Umiłowani bracia i siostry, nie wstydźcie się krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym”.
Nie pozostawiajmy bez echa tych słów. Ich echem niech będzie dzisiaj obrona krzyża i troska o przydrożne krzyże, te najstarsze i te postawione w czasie pandemii. Jestem przekonany, że wszelkie zło w życiu społecznym i osobistym „zwyciężymy Chryste przez Twój krzyż”.
– Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, próżna byłaby nasza wiara, próżne byłoby nauczanie, próżna byłaby modlitwa, bo bez adresu. Dziękujemy Bogu za to, że jesteśmy obdarowali Jego miłością, którą trzeba potwierdzić w mocy Ducha Świętego – mówił abp Wacław Depo w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Częstochowie 14 września, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego.
W tej wspólnocie w święto Podwyższenia Krzyża Świętego wieczorna modlitwa tradycyjnie już rozpoczęła się w kościółku Pana Jezusa Konającego przy Rynku Wieluńskim. Następnie wyruszyła procesja do świątyni, gdzie Mszy św. z obrzędem udzielenia sakramentu bierzmowania młodzieży przewodniczył oraz homilię wygłosił abp Wacław Depo. – Młodzi ludzie odpowiedzialnie i w sposób wolny opowiedzieli się po stronie Chrystusa – podkreślił kaznodzieja oraz przypomniał, że kościół jest wspólnotą, która potrzebuje darów Ducha Świętego. Stąd ważne jest spotkanie ze Słowem Bożym, które dokonuje się przez sakramenty, osobistą lekturę Pisma Świętego czy katechezę i jest warunkiem wejścia w głąb Kościoła. Kościoła będącego wspólnotą ludzi z Bogiem i między sobą. Dziś nie wystarczy być przyznającym się wyznawcą – mówił metropolita częstochowski. Dlatego trzeba prosić o dary Ducha Świętego: mądrości, rozumu, umiejętności, rady, męstwa, pobożności, bojaźni Bożej.
Sukcesja apostolska, kwestia pokoju, wewnętrzna jedność Kościoła oraz dobra znajomość Polski – to tematy, które podkreślił abp Antonio Guido Filipazzi, nuncjusz apostolski w Polsce, w rozmowie z L’Osservatore Romano z okazji sześciu miesięcy pontyfikatu Papieża Leona XIV, wybranego 8 maja na Stolicę Piotrową. Nuncjusz zaapelował również o modlitwę w intencji Ojca Świętego, który – jak zaznaczył – „ma bardzo ważną misję dla Kościoła i dla świata”.
Na początku abp Filipazzi zwrócił uwagę na znaczenie sukcesji apostolskiej.
Obchody 30 lecia istnienia Hospicjum Domowego Caritas Archidiecezji Łódzkiej
30 lat temu powołano do istnienia Hospicjum domowe Caritas Archidiecezji Łódzkiej. Z tej okazji w łódzkiej Bazylice Archikatedralnej celebrowano Eucharystię dziękując Bogu za zaangażowanie lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, pracowników administracji, wolontariuszy oraz duchownych, którzy od ćwierćwiecza w dzień i w nocy, spieszą z pomocą osobom dotkniętym chorobami nowotworowymi i ich rodzinom. Modlitwą obejmowano także osoby będące w żałobie po stracie najbliższych oraz zmarłych z hospicjum domowego Caritas.
Podczas Eucharystii, której przewodniczył i homilię wygłosił kardynał Grzegorz Ryś, metropolita łódzki zwrócił uwagę na to, że - Przyjaźń jest słowem kluczowym do zrozumienia hospicjum. Ile razy jest w doświadczeniu hospicjum, zwłaszcza domowego, jest tak, że na końcu to, co możesz dać, to jest głęboka relacja - to jest bycie przy. To na pewno nie są jednorazowe odwiedziny. To na pewno nie jest jednorazowa pomoc. Bo jakby w naturze tego hospicjum jest to, że ludzie nas zapraszają do swojego domu. Wejść do czyjegoś domu, to jest właśnie wejść w głęboką, bliską relację. Może być tak, że już nic nie masz. Nawet leki przestają być pomocne, czy dość pomocne, ale ciągle jest możliwe to, że jesteś przy człowieku. Jesteś jak przyjaciel. – podkreślił hierarcha.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
