Uroczystej Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił bp Piotr Skucha. Tegoroczna pielgrzymka niewiast do Tronu Matki w Dąbrowie Górniczej przypadła w wyjątkowym czasie, kiedy obchodzimy 100-lecie objawień fatimskich i 25. rocznicę powstania diecezji sosnowieckiej, a także w przededniu 50. rocznicy koronacji łaskami słynącej figury Matki Bożej.

Modlitwa i dziękczynienie

Podczas Sumy odpustowej proboszcz parafii i kustosz sanktuarium ks. kan. Andrzej Stasiak w słowach serdecznych powitał zaproszonych gości, a także zaznaczył, że w tej Mszy św. w sposób szczególny polecane będą kobiety diecezji sosnowieckiej, a jednocześnie dziękować będziemy Bogu za wszystkie niewiasty: za matki, siostry, żony, za kobiety poświęcone Bogu w dziewictwie, za te, które służą ludziom potrzebującym, czekającym na bezinteresowną miłość innych, za te, które czuwają nad człowiekiem w rodzinie, będącej podstawowym znakiem ludzkiej wspólnoty. Wreszcie za kobiety wykonujące pracę zawodową, za te, na których ciąży nierzadko wielka odpowiedzialność społeczna, za kobiety dzielne i za kobiety słabe – za wszystkie: tak jak zostały pomyślane przez Boga w całym pięknie i bogactwie ich kobiecości.

Maryja – siłą i mocą

Kaznodzieja natomiast zachęcał do wpatrywania się w Maryję, do czerpania z Niej sił i mocy w pokonywaniu trudności życiowych. – Któż może człowieka lepiej zrozumieć, jeśli nie Matka? – pytał w homilii. Przypomniał także, że w Fatimie Matka Boża rozmawiała z dziećmi o sprawach najważniejszych – grzechu, sądzie, niebie, piekle, oraz wzywała do pokuty, by oszczędzić ludziom nieszczęścia wojny. Ksiądz Biskup zaznaczył, że przez 100 lat dokonało się wiele nieszczęść. – To dlatego, że ludzie wolą słuchać swojego zdania, niż Boga! – podkreślał.

Bp Piotr pochylił się również nad genezą dzisiejszego święta i działalnością św. Franciszka z Asyżu. – Wszystko zależy nie od naszego myślenia i fantazji, ale od nawrócenia, które dotyczy i dotyka każdego człowieka – powiedział bp Skucha, apelując o pozyskiwanie odpustów i ofiarowanie ich za zmarłych. – To jest dowód, oznaka młodości i żywotności Kościoła – przekazywać łaskę i kierować ją dla innych. Spróbujcie żyć wiernie, na przekór światu, który żyje jakby Boga nie było – apelował Kaznodzieja. – Wiara to światło, a tam gdzie jest światło, idą ludzie. Bądźmy światłem pokazującym innym drogę do życia – powiedział Biskup. A na zakończenie podkreślił znaczenie wsłuchiwania się w Boże słowo: – Nie wystarczy go słyszeć, ale trzeba nim żyć na co dzień, a nie tylko od święta.

W maryjnym sanktuarium

W sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Anielskiej – Pani Dąbrowy Górniczej i Matki Zagłębia odpust Porcjunkuli obchodzony jest bardzo uroczyście. Matka Boża Anielska dla tutejszych mieszkańców i całej okolicy od dawna jest znakiem opatrzności i prawdziwej miłości, której doświadczali i wciąż doświadczają. Dowodem są liczne wota znajdujące się obok figury Anielskiej Pani. Warto przypomnieć, że 2 sierpnia 1957 r. biskup częstochowski Zdzisław Goliński ogłosił Matkę Bożą Anielską – patronkę kościoła parafialnego i parafii – patronką całego miasta i Zagłębia Dąbrowskiego. Od tej chwili świątynia stała się znanym sanktuarium maryjnym regionu. Splendoru temu miejscu dodał jeszcze fakt koronacji figury Matki Bożej papieskimi koronami, 19 maja 1968 r.

Odpust Porcjunkuli

Święto Matki Bożej Anielskiej (Porcjunkuli) obchodzone 2 sierpnia ma bogatą historię, której towarzyszą legendy i tradycja. Legenda głosi, że pewnej nocy w lecie w 1216 r. św. Franciszek z Asyżu usłyszał w swojej celi głos: „Franciszku, do kaplicy!”. Kiedy tam się udał, ujrzał Pana Jezusa siedzącego nad ołtarzem, a obok z prawej strony Najświętszą Maryję Pannę w otoczeniu aniołów i usłyszał głos: „Franciszku, w zamian za gorliwość, z jaką ty i bracia twoi staracie się o zbawienie dusz, w nagrodę proś Mnie dla nich i dla czci Mego Imienia o łaskę, jaką zechcesz. Dam ci ją, gdyż dałem cię światu, abyś był światłością narodów i podporą Mojego Kościoła”. Franciszek upadł na twarz w adoracji Chrystusa, Maryi i aniołów, i rzekł: „Trzykroć święty Boże! Ponieważ znalazłem łaskę w Twoich oczach, ja, który jestem tylko proch i popiół, i najnędzniejszy z grzeszników, błagam Cię z uszanowaniem, na jakie tylko zdobyć się mogę, abyś raczył dać Twoim wiernym tę wielką łaskę, aby wszyscy po spowiedzi odbytej ze skruchą i po nawiedzeniu tej kaplicy mogli otrzymać odpust zupełny i przebaczenie wszystkich grzechów”. Z kolei zwrócił się Franciszek do Najświętszej Maryi Panny: „Proszę błogosławionej Dziewicy, Matki Twojej, Orędowniczki rodzaju ludzkiego, aby poparła sprawę moją przed Tobą”. Maryja poparła modlitwę Franciszka. Wtedy Chrystus powiedział: „Franciszku, to, o co prosisz, jest wielkie. Ale otrzymasz jeszcze większe łaski. Daję ci odpust, o który usilnie błagasz, pod warunkiem jednak, że będzie on zatwierdzony przez Mego namiestnika, któremu dałem moc związywania i rozwiązywania tu, na ziemi”.

Piękny, słoneczny, upalny dzień tegorocznego odpustu Porcjunkuli nie dla wszystkich zakończył się wraz z Eucharystią. Wiele pątniczek udało się na ofiarowanie wokół ołtarza, a także na modlitwę w pierwszym kościele pw. św. Aleksandra, gdzie po renowacji wrócił zabytkowy obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Nie zabrakło ich także w kaplicy Porcjunkuli, gdzie spoczywa budowniczy kościoła, ks. prał. Grzegorz Augustynik.