Po zdemontowaniu ołtarza i przewiezieniu go do pracowni konserwatorskiej, wewnątrz jednego z pilastrów odnaleziono przyklejoną kartkę z tekstem. Okazało się, że jest to list napisany przed ponad dwustu laty przez o. Andrzeja Kuźniarskiego, bernardyna pochodzącego z pobliskiego Łukawca. Mimo że list został napisany w 1794 r., zachował się w dobrym stanie. Obok przytoczono jego treść z uszanowaniem właściwej epoce ortografii. Uwspółcześniono jedynie interpunkcję oraz zasady stosowania wielkich/małych liter i łącznej/rozłącznej pisowni wyrazów. Nawiasy sygnalizują zastosowane przez autora listu skrócenia lub fragmenty nieczytelne, które wymagały rekonstrukcji.

Autor listu przytacza nazwisko twórcy ołtarza, Antoniego Belczykiewicza, jarosławskiego stolarza i snycerza. Wspomniany jest też fundator ołtarza, ks. Karol Houison, proboszcz łącki w latach 1783-1812. Z uwagi na to, że omawiane tereny znajdowały się już wtedy pod zaborem austriackim, jako panującego władcę wymieniono Franciszka II Habsburga. Uwagę przykuwa też podziw wobec dokonań Tadeusza Kościuszki, naczelnika trwającej wówczas insurekcji.

Mimo że list napisano jesienią 1794 r., ołtarz został ukończony wiosną 1796 r.

Ubiegłoroczny remont został przeprowadzony w ramach prac mających na celu konserwację i renowację zabytkowego wnętrza łąckiego kościoła. Wykonane czynności nie wpłynęły negatywnie na stan zachowania listu, który pozostawiono w miejscu odnalezienia.

Remont ołtarza pw. św. Tekli zakończono 5 kwietnia br. Jego wykonanie było możliwe dzięki ofiarności parafian, wsparciu lokalnych władz oraz Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Obecnie trwa renowacja ołtarza pw. św. Judy Tadeusza. Stanowi ona ostatni etap konserwacji zabytkowego wnętrza kościoła w Łące.

Autor artykułu składa podziękowanie dr. Szymonowi Wieczorkowi z Instytutu Historii Uniwersytetu Rzeszowskiego za pomoc w odczytaniu trudniejszych fragmentów listu.

* * *

List przyklejony wewnątrz pilastru ołtarza

[Zacho]wuie się pamiątka przyszłym wiekom. T[en] ołtasz iest robiony w Roku Pan[s]k[i]m [1]794, [w] dniu 9 octobr[is], p[rze]z imc pana Antoniego Belczykiewicz[a], obywatela jar[osławs]kiego, [ex]pens zas jasnie wielmoznego imc xiędza Huissona, proboscza koscioła łąckiego, za panowania nayiasnieyszego Franciszka cesarza, podczas woyny Polakow, na ktorych walczył Prusak, Moskwa y cesarz Franciszek, lecz za pomocą Boską zwycięzył naczelnik imieniem Tadeusz Kosciuszko. Był to rycesz, ktorego swiat juz więcey miec nie moze. Słowem, gdybym anielskiem kciał wy[ra]zi, konceptem, nie [z]dałał[bym]. Jednakze kroniki obszerniey opiszą. Ja, ktorym to pis[ał] byłem gosciem z Krakowa a rodem ze wsi Łukawca, imieniem x[iądz] Andrzey Kuzniarski Bernardyn, sacrae th[eologi]ae generalis m[agister].