Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame zostało założone przez bł. Marię Teresę Gerhardinger i oficjalnie uznane przez papieża Piusa IX w 1833 roku. Głównym obszarem ich działalności jest edukacja i wychowanie; obecnie działają one w 28 krajach Europy, Afryki, Ameryki i Azji. Siostry i członkowie stowarzyszonej z nimi wspólnoty świeckich należą do międzynarodowej Sieci „Shalom”, która na poziomie globalnym angażuje się na rzecz sprawiedliwości, pokoju i ochrony stworzenia.

Wspiera działania przeciwko zmianom klimatycznym i ich skutkom, a także walkę z handlem ludźmi i obronę praw człowieka. Patronką sieci „Shalom” jest błogosławiona Maria Antonina Kratochwil, której dzień pamięci obchodzony jest 2 października wraz z innymi siostrami Szkolnymi de Notre Dame, które zostały zamordowane podczas II wojny światowej. „Te zakonnice żyły dla swojej wiary i dlatego zginęły. Niektóre zniknęły, niektóre zostały zgwałcone, inne pobite i zastrzelone” - czytamy na stronie internetowej zgromadzenia. „Wraz z błogosławioną Antoniną słyszymy krzyki całego stworzenia i odpowiadamy solidarnością”.

Kochała swoje powołanie

Maria Antonina Kratochwil urodziła się 21 sierpnia 1881 r. w śląskich Witkowicach koło Ostrawy, gdzie jej rodzice przeprowadzili się dwa lata wcześniej, ponieważ jej ojciec znalazł tam pracę w odlewni. Kiedy miała cztery lata, rodzina wróciła do rodzinnej Węgierskiej Górki i osiedliła się w pobliskim Bielsku, które było wówczas ważnym ośrodkiem śląskiego przemysłu wełnianego, przyciągającym wielu pracowników z okolicznych polskich wsi.

W 1901 roku młoda kobieta wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame, gdzie została nauczycielką i w 1906 roku złożyła śluby zakonne. Następnie została wysłana do Karwiny w górnośląskim zagłębiu węglowym, aby uczyć w polskiej szkole podstawowej. Po zakończeniu I wojny światowej została przeniesiona do Lwowa. Siostra Maria Antonina uczyła tam w szkole do 1925 roku, a następnie przez siedem lat kierowała katolickim internatem w Tłumaczu, gdzie była jednocześnie przełożoną i odpowiedzialną za kształcenie młodych kandydatek do zakonu. To samo zadanie pełniła następnie do 1939 roku we Lwowie, gdzie również kierowała katolicką szkołą. Siostra Maria Antonina kochała swoje powołanie i promieniowała wewnętrznym spokojem i dobrocią. Jej życzliwość i pogoda ducha w połączeniu z głęboką wiarą wywierały ogromne wrażenie na otaczających ją ludziach.

Aresztowana przez gestapo

Po wkroczeniu Armii Czerwonej w 1939 r. polskie szkoły we Lwowie zostały zamknięte, a siostry wygnane. Siostra Maria Antonina przeniosła się wraz ze swoją wspólnotą do Mikuliczyna. 9 lipca 1942 r., po rozpoczęciu niemieckiej ofensywy przeciwko Związkowi Sowieckiemu, wraz z sześcioma współsiostrami została aresztowana przez gestapo i osadzona w więzieniu w Stanisławowie. W nieludzkich warunkach siostry musiały dzielić celę z dziesiątkami innych polskich kobiet. Kiedy siostra Maria Antonina zaprotestowała przeciwko okrucieństwom gestapo wobec żydowskich kobiet, popełnianym przez znanego jako „król Stanisławowa” SS-Hauptsturmführera Hansa Krügera, została wyprowadzona z celi i brutalnie pobita.

Pod koniec września 1942 r., po tygodniach przesłuchań, siostry zostały zwolnione. Maria Antonina trafiła do szpitala, ale nie doszła do siebie po brutalnych torturach i dodatkowo zaraziła się tyfusem. Zmarła pięć dni po zwolnieniu z niewoli, 2 października 1942 r., i została pochowana na cmentarzu w Stanisławie. 13 czerwca 1999 roku siostra Maria Antonina Kratochwil została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w grupie 108 polskich męczenników.