Wielki Post w życiu każdego chrześcijanina jest okresem szczególnym. Jak Chrystus przed swoją męką, śmiercią i zmartwychwstaniem udaje się na pustkowie, żeby przez 40 dni pościć i oddawać się modlitwie, tak i my winniśmy zatroszczyć się o sferę swojego życia duchowego. Mamy możliwość korzystania z sakramentów świętych, szczególnie pokuty. Pogłębianiu życia wewnętrznego służą też rekolekcje wielkopostne, które mają obudzić w nas wrażliwość na wołanie Chrystusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Nawrócić się to zbliżyć się do Chrystusa, w Jego świetle zobaczyć, co w życiu jest najważniejsze, co mniej ważne, a co zupełnie nieważne i zmienić życie.

Ważnym elementem Wielkiego Postu jest praktyka postna. Jest ona wyrazem naśladowania Chrystusa i dlatego znana jest od początków chrześcijaństwa. W dzisiejszych czasach uległa ona wielu zmianom, szczególnie na Zachodzie, gdzie przywiązuje się do niej mniejszą wagę, ale i u nas wielu katolików tłumaczy się, że pości wtedy, kiedy musi, bo i tak na co dzień cierpią niedostatek. Niemniej jednak Pan Jezus mówił, że szatana wyrzuca się przez post i modlitwę (por. Mt 17, 21).

Niezwykle ważnym wielkopostnym zachowaniem chrześcijanina będzie także jałmużna. Biednych nigdy nie brakowało, ale udzielana z wyobraźnią może być nie tylko wielką konkretną pomocą, ale i ewangelizacją.

Chrystus przyszedł na świat, żeby wybawić nas od śmierci wiecznej i zachować do życia. Bóg w swoim miłosierdziu wychodzi nam naprzeciw, bo „nie zależy Mu na śmierci grzesznika, ale by się nawrócił i żył” (por. Ez 18, 23). Na tym polega idea zbawcza Boga, że chce On ocalić człowieka. Dzieje się to wielkim kosztem – kosztem męki i śmierci Syna Bożego. Jezus – prawdziwy Bóg – występuje w imieniu Boga, pragnąc zbawić człowieka, ale jednocześnie jako prawdziwy człowiek Jezus występuje w imieniu grzesznej ludzkości, prosząc Ojca o odpuszczenie nam grzechów, ofiarowując za nas swoje życie.

Wielki Post rozpoczyna okres męki Jezusa Chrystusa, skazania Go na śmierć, cierpienia fizycznego i psychicznego, śmierci na krzyżu, a wreszcie – zmartwychwstania. Święta liturgia przybliża wyznawcom Chrystusa elementy Bożego planu ratowania człowieka – wielkiego Bożego miłosierdzia.

W Kościele polskim pobożność pasyjna zawsze była bardzo żywa. Zbudowaliśmy wiele sanktuariów, w których czci się i uwielbia umęczone ciało Chrystusa, współcierpienie z krzyżowanym Panem obecne jest w wielu pieśniach wielkopostnych i nabożeństwach, mamy też w Polsce wiele miejsc poświęconych kultowi Krzyża Świętego i zawsze w wielkim skupieniu przychodziliśmy do Jezusa cierpiącego, by prosić o przebaczenie grzechów i pomoc. I czyńmy to nadal.