Na początku krótkiego wywiadu niespełna 53-letni hierarcha przyznał, że nie miał okazji do osobistego kontaktu z Janem Pawłem II, ale uczestniczył w kilku spotkaniach z nim wraz z tysiącami innych osob w latach 1991 roku: najpierw w Białymstoku w czerwcu, a następnie w sierpniu w Częstochowie w ramach Światowego Dnia Młodzieży, oraz w czerwcu 2001 na Ukrainie. "I za każdym razem był on dla mnie człowiekiem, który łączy milliony ludzi a zarazem prowadził ich do Pana" - tłumaczył rozmówca portalu. Zaznaczył przy tym, iż Ojciec Święty stał się dla niego "obrazem prawdziwie cudownego, dobrego pasterza na wzór Pana Jezusa, mocno trzymającego się fundamentów wiary, który śmiało przepowiada i niestrudzenie prowadzi swe owce do Królestwa Niebieskiego".

Zwrócił też uwagę, że Jan Paweł II jest dla niego ważny również jako dla biskupa, "gdyż w znaczeniu duchowym jestem w jego sukcesji apostolskiej i sprawia mi wielką przyjemność to, że pod tym względem ów duch, wierzę w to, przeszedł także na mnie". Biskup wyznał, iż prosii Pana, "abym był choć trochę wierny temu duchowi, aby można było w nim służyć Kościołowi świętemu".

Pytany o to, co z bogatej spuściznyh św. Jana Pawła II jest mu szczególnie bliskie i ważne, biskup kijowsko-żytomierski wskazał, że niedawno przeczytał jego książkę "Przestąpić próg nadziei" i nieraz wraca do niej, "aby tak naprawdę czerpać tę nadzieję teraz, w czasie Roku Jubileuszowego, gdy dzisiaj nam wszystkim jest ona tak bardzo potrzebna". Ale w książce tej święty papież "mówi więcej o pewnych fundamentach, do których stale mamy powracać, aby nadzieja ta naprawdę w nas była, aby można było, jak głosi tytuł tego wielkiego wywiadu, przekroczyć ten próg" - stwierdził hierarcha ukraiński. Jego zdaniem, dziś "w czasach braku nadziei papież może być dla nas znów przykładem i przewodnikiem, abyśmy lepiej pojęli cały fundament i całe bogactwo naszej wiary i żeby można było dzięki temu przekroczyć próg nadziei, chociaż niektórym może się to wydać niemożliwe, ale nie ludziom wierzącym".

Witalij Krywycki urodził się 19 sierpnia 1972 w Odessie w rodzinie polsko-ukraińskiej. W 1987 rozpoczął w podziemiu formację religijną w swym mieście rodzinnym pod kierunkiem działającego również w ukryciu salezjanina ks. Tadeusza Hoppego. Pod jego wpływem już legalnie w 1990 wstąpił do Towarzystwa Salezjańskiego, po czym przygotowywał się do kapłaństwa w seminariujm duchownym w Krakowie i 24 maja 1997 przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie na Ukrainę był w latach 1997-2004 wikariuszem w parafii w Odessie, następnie do 2012 proboszczem i dyrektorem miejscowej wspólnoty salezjańskiej w Korostyszowie (diecezja kijowsko-żytomierska), w latach 2012-14 - dyrektorem oratorium i wikariuszem w Przemyślanach (archidiecezja lwowska) a 2014 był proboszczem parafii św. Piotra w swym mieście rodzinnym (diecezja odesko-symferopolska).

30 kwietnia 2017 Franciszek mianował go biskupem kijowsko-żytomierskim. Sakry udzielił mu 24 czerwca tegoż roku ówczesny nuncjusz apostolski na Ukrainie abp (becnie kardynał) Claudio Gugerotti.