Z Polski

W Polsce rodzina zagrożona

Zabrali dzieci siłą

Skandal w Krakowie. Kurator sądowy w asyście policji zabrał prosto ze szkoły dzieci rodziny pp. Bajkowskich. Trzech synów Bajkowskich przewieziono do domu dziecka. - Zostały zabrane bez butów zimowych i kurtek, prosto ze szkoły. Przywieźliśmy im piżamy, szczoteczki do zębów i skarpetki - mówił ich ojciec Bartosz Bajkowski. - Gdzie tu jest dobro dziecka? - pytał. W rozmowie z matką chłopcy skarżyli się, że zostali wyciągnięci z klas siłą.

Rodzina Bajkowskich zdecydowała się na terapię pod koniec 2010 r., by poprawić relacje w rodzinie. Na spotkaniach z terapeutami z Krakowskiego Instytutu Psychologii rodzice przyznali, że zdarzało im się stosować kary cielesne (klapsy). Gdy po dwóch latach przerwali terapię, terapeuci zawiadomili sąd o stosowaniu przemocy wobec dzieci.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Do rodziny na wniosek sądu został skierowany kurator, żeby zweryfikować opinię psychologów, a sąd rodzinny wszczął postępowanie o ograniczeniu władzy rodzicielskiej. Podczas rozprawy 30 stycznia zlecił skierowanie dzieci do placówki opiekuńczo-wychowawczej.

Rodzice nie chcieli oddać dzieci. - Chcieliśmy współpracować z rodziną, ale ta poprzednio zabarykadowała się w mieszkaniu i wezwała media. Stąd decyzja przewiezienia dzieci wprost ze szkoły - informował Waldemar Żurek, rzecznik Sądu Okręgowego w Krakowie. Dlatego dzieci zabrano ze szkoły siłą.

Reklama

W sprawę zaangażował się Andrzej Duda, poseł PiS. Zwrócił się do Rzecznika Praw Dziecka o interwencję. - Odwiedziłem tę rodzinę, mam z nią stały kontakt i stwierdzam z całą mocą, że decyzja sądu jest kuriozalna. Jeśli przyjąć takie standardy, to do domów dziecka powinny trafić dzieci z ogromnej większości rodzin w Polsce - mówił dziennikarzom.

(wd)

Wybrzeże Kości Słoniowej

Dr Kazimierz Szałata uhonorowany

Podczas centralnych uroczystości 60. Światowego Dnia Trędowatych w Abidżanie dr Kazimierz Szałata z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, od wielu lat działający na rzecz osób trędowatych, otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej.

W imieniu prezydenta Republiki Alssane Outtara oraz kanclerz Kapituły Orderu Narodowego prof. Henriette Dagri-Diabaté prestiżowe odznaczenie wręczyła dr. Szałacie minister zdrowia Raymonde Goudou Coffie. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz państwowych i lokalnych oraz międzynarodowych organizacji humanitarnych. Uroczystość otworzyła modlitwa o pokój poprowadzona przez reprezentantów trzech religii Wybrzeża Kości Słoniowej: katolików, muzułmanów i animistów.

Dr Szałata, w obecności kard. Bernarda Agré, wygłosił w Centrum Uniwersyteckim Treichville wykład na temat filozofii daru. Podczas pobytu na Wybrzeżu Kości Słoniowej dr Szałata wraz z delegacją Międzynarodowej Unii Stowarzyszeń Raoula Follereau odwiedził chorych na trąd we wzorcowych ośrodkach leczenia najcięższych przypadków trądu: ulc ère du Buruli w Instytucie Follereau w Adzopé oraz w Centrum Medycznym w Divo.

Stanowisko częstochowskiej Akcji Katolickiej

„Newsweek” Tomasza Lisa obraża katolików

Reklama

Prezes Akcji Katolickiej Archidiecezji Częstochowskiej dr Artur Dąbrowski apeluje o powstrzymanie fali bluźnierstwa i ranienia uczuć katolików, których inspiratorem na łamach „Newsweek Polska” jest redaktor naczelny Tomasz Lis. Zarówno z treści artykułów, jak i z prowokujących okładek wydawanego przez Ringier Axel Springer Polska „Newsweeka” wyłania się nieprawdziwy obraz Kościoła, a nade wszystko kapłana, który w opinii ludzkiej uchodzić ma za pedofila, homoseksualistę czy też malwersanta, najczęściej posiadającego kochankę. W tych okolicznościach mamy do czynienia z cyklicznym i zaplanowanym aktem manipulacji w zakresie faktów oraz jawnym szykanowaniem Kościoła. Zadziwia fakt, że Zarząd Ringier Axel Springer nie podjął żadnych działań w zakresie powstrzymania fali zatruwającego przestrzeń informacyjną jadu antyklerykalnego rodem z PRL-u.

Zdaniem dr. Dąbrowskiego, działania red. Lisa prowadzą do kojarzenia „Newsweeka” z tubą propagandową PZPR, jaką była „Trybuna Ludu”.

Cudzysłów

W mowie konieczna jest roztropność. Mowa nasza nie może być popędliwa. Zazwyczaj żałujemy wypowiedzi popędliwych, szybkich, radykalnych, ucinających. Słowa nasze powinny być dyskretne, taktowne, w dobranym czasie, zawsze w duchu miłości i prawdy.

Odnowa świata, o której tak dużo dzisiaj się mówi i pisze, polega na tym, abyśmy uwierzyli, że Bóg jest Miłością, i abyśmy z tej miłości, którą Bóg włożył w nasze istnienie i życie, czerpali dla braci.

Kościół nie obiecuje nam wygodnego i łatwego życia, ale zapewnia, że przez Krzyż wchodzi się do chwały.

Stefan Kardynał Wyszyński

Krótko

W Sejmie odbyła się debata nad wnioskiem PiS o konstruktywne wotum nieufności. Za była tylko największa opozycyjna partia. Przeciw - pozostałe ugrupowania.

Większość Polek chciałaby mieć choć jedno dziecko, a w planowaniu potomstwa istotne jest to, czy przyszła matka może liczyć na pomoc rodziców. Wzrasta liczba kobiet chcących pracować zawodowo; większość mało interesuje polityka - wynika z badań CBOS.

Według „Rzeczpospolitej”, nie będzie reformy emerytur górniczych. Rząd wycofał się z tego pomysłu ze względu na silny opór społeczny.

Sejm chce podnieść próg między wykroczeniem a przestępstwem. Do tej pory za wykroczenie jest uważana kradzież do wysokości 250 zł. Posłowie chcą podnieść ten próg do1000 zł.

Michał Lisiecki, prezes Point Group, oświadczył: - Wobec faktu, iż Telewizja Trwam ostatecznie złożyła wniosek o koncesję, szanując jej dorobek oraz dorobek i zaplecze społeczne jej twórcy o. Tadeusza Rydzyka, wycofujemy nasz wniosek o koncesję na rozpowszechnianie kanału społeczno-religijnego z konkursu KRRiT. Jednocześnie zastrzegł sobie prawo powrotu do konkursu, gdyby wniosek nadawcy Telewizji Trwam nie spełniał wymogów formalnych.

„Sieci” - pod takim tytułem zaczyna się ukazywać dotychczasowy tygodnik „W Sieci”. Sąd Okręgowy w Warszawie na wniosek spółki Gremi Media, należącej do kontrowersyjnego biznesmena Grzegorza Hajdarowicza, zakazał wydawcy tygodnika „W sieci” używania tego tytułu w związku z tym, że Gremi Media posiada zarejestrowaną domenę „W sieci opinii”. Opozycja twierdzi, że to atak na niezależne media.

Relikwie krwi swojego patrona otrzymała Rodzina Szkół im. Jana Pawła II. Uroczyste przekazanie relikwii nastąpi na Jasnej Górze podczas dorocznej pielgrzymki rodziny szkół papieskich, która odbędzie się w październiku.

Caritas Polska to największa charytatywna organizacja kościelna. Pomoc, jaką świadczy rocznie wraz z diecezjalnymi oddziałami, jest warta niemal pół miliarda złotych.

Drodzy bracia i siostry, W ostatnich katechezach widzieliśmy, jak czytanie i rozważanie Pisma Świętego w modlitwie osobistej i wspólnotowej otwierają na słuchanie Boga, który do nas mówi i rozbudzają światło, aby zrozumieć teraźniejszość. Dzisiaj chciałbym mówić o świadectwie i modlitwie pierwszego męczennika Kościoła, św. Szczepana, jednego z siedmiu wybranych do posługi miłości względem potrzebujących. W chwili jego męczeństwa, opowiedzianej w Dziejach Apostolskich, ujawnia się po raz kolejny owocny związek między Słowem Bożym a modlitwą. Szczepan został doprowadzony przed trybunał, przed Sanhedryn, gdzie oskarżono go, iż mówił, że „Jezus Nazarejczyk zburzy...[świątynię] i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał” (Dz 6, 14). Jezus podczas swego życia publicznego rzeczywiście zapowiadał zniszczenie świątyni Jerozolimskiej: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo” (J 2,19). Jednakże, jak zauważył św. Jan Ewangelista, „On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus” (J, 21-22). Mowa Szczepana przed trybunałem, najdłuższa w Dziejach Apostolskich, rozwija się właśnie na bazie tego proroctwa Jezusa, który jako nowa świątynia inauguruje nowy kult i zastępuje ofiary starożytne ofiarą składaną z samego siebie na krzyżu. Szczepan pragnie ukazać, jak bardzo bezpodstawne jest skierowane przeciw niemu oskarżenie, jakoby obalał Prawo Mojżesza i wyjaśnia swoją wizję historii zbawienia, przymierza między Bogiem a człowiekiem. Odczytuje w ten sposób na nowo cały opis biblijny, itinerarium zawarte w Piśmie Świętym, aby ukazać, że prowadzi ono do „miejsca” ostatecznej obecności Boga, jakim jest Jezus Chrystus, a zwłaszcza Jego męka, śmierć i Zmartwychwstanie. W tej perspektywie Szczepan odczytuje też swoje bycie uczniem Jezusa, naśladując Go aż do męczeństwa. Rozważanie Pisma Świętego pozwala mu w ten sposób zrozumieć jego misję, jego życie, chwilę obecną. Prowadzi go w tym światło Ducha Świętego, jego osobista, głęboka relacja z Panem, tak bardzo, że członkowie Sanhedrynu zobaczyli jego twarz „podobną do oblicza anioła” (Dz 6, 15). Taki znak Bożej pomocy, przypomina promieniejące oblicze Mojżesza, gdy zstępował z góry Synaj po spotkaniu z Bogiem (por. Wj 34,29-35; 2 Kor 3,7-8). W swojej mowie Szczepan wychodzi od powołania Abrahama, pielgrzyma do ziemi wskazanej przez Boga, którą posiadał jedynie na poziomie obietnicy. Następnie przechodzi do Józefa, sprzedanego przez braci, którego jednak Bóg wspierał i uwolnił, aby dojść do Mojżesza, który staje się narzędziem Boga, aby wyzwolić swój naród, ale napotyka również wielokrotnie odrzucenie swego własnego ludu. W tych wydarzeniach, opisywanych przez Pismo Święte, w które Szczepan jest, jak się okazuje religijnie zasłuchany, zawsze ujawnia się Bóg, który niestrudzenie wychodzi człowiekowi naprzeciw, pomimo, że często napotyka uparty sprzeciw, i to zarówno w przeszłości, w chwili obecnej jak i w przyszłości. W tym wszystkim widzi on zapowiedź sprawy samego Jezusa, Syna Bożego, który stał się ciałem, który - tak jak starożytni Ojcowie - napotyka przeszkody, odrzucenie, śmierć. Szczepan odwołuje się zatem do Jozuego, Dawida i Salomona, powiązanych z budową świątyni Jerozolimskiej i kończy słowami proroka Izajasza (66, 1-2): „Niebiosa są moim tronem, a ziemia podnóżkiem nóg moich. Jakiż to dom możecie Mi wystawić i jakież miejsce dać Mi na mieszkanie? Przecież moja ręka to wszystko uczyniła” (Dz 7,49-50). W swoim rozważaniu na temat działania Boga w historii zbawienia, zwracając szczególną uwagę na odwieczną pokusę odrzucenia Boga i Jego działania, stwierdza on, że Jezus jest Sprawiedliwym zapowiadanym przez proroków; w Nim sam Bóg stał się obecny w sposób wyjątkowy i ostateczny: Jezus jest „miejscem” prawdziwego kultu. Szczepan przez pewien czas nie zaprzecza, że świątynia jest ważna, ale podkreśla, że „Najwyższy jednak nie mieszka w dziełach rąk ludzkich” (Dz 7, 48). Nową, prawdziwą świątynią, w której mieszka Bóg jest Jego Syn, który przyjął ludzkie ciało. To człowieczeństwo Chrystusa, Zmartwychwstałego gromadzi ludy i łączy je w sakramencie Jego Ciała i Krwi. Wyrażenie dotyczące świątyni „nie zbudowanej ludzkimi rękami” znajdujemy także w teologii świętego Pawła i Liście do Hebrajczyków: ciało Jezusa, które przyjął On, aby ofiarować siebie samego jako żertwę ofiarną na zadośćuczynienie za grzechy, jest nową świątynią Boga, miejscem obecności Boga żywego. W Nim Bóg jest człowiekiem, Bóg i świat kontaktują się ze sobą: Jezus bierze na siebie cały grzech ludzkości, aby go wnieść w miłość Boga i aby „spalić” go w tej miłości. Zbliżenie się do krzyża, wejście w komunię z Chrystusem oznacza wejście w to przekształcenie, wejście w kontakt z Bogiem, wejście do prawdziwej świątyni. Życie i mowa Szczepana nieoczekiwanie zostają przerwane wraz z ukamienowaniem, ale właśnie jego męczeństwo jest wypełnieniem jego życia i orędzia: staje się on jedno z Chrystusem. W ten sposób jego rozważanie odnośnie do działania Boga w historii, na temat Słowa Bożego, które w Jezusie znalazło swoje całkowite wypełnienie, staje się uczestnictwem w modlitwie Pana Jezusa na krzyżu. Rzeczywiście woła on przed śmiercią: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” (Dz 7, 59), przyswajając sobie słowa Psalmu 31,6 i powtarzając ostatnią wypowiedź Jezusa na Kalwarii: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23,46); i wreszcie, tak jak Jezus zawołał donośnym głosem wobec tych, którzy go kamienowali: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu!” (Dz 7, 60). Zauważamy, że chociaż z jednej strony modlitwa Szczepana podejmuje modlitwę Jezusa, to jest ona skierowana do kogo innego, gdyż jest ona skierowana do samego Pana, to znaczy do Jezusa, którego uwielbionego kontempluje po prawicy Ojca: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (w. 56). Drodzy bracia i siostry, świadectwo św. Szczepana daje nam pewne wskazania dla naszej modlitwy i życia. Możemy się pytać: skąd ten pierwszy chrześcijański męczennik czerpał siłę do stawiania czoła swoim prześladowcom i aby dojść do daru z siebie samego? Odpowiedź jest prosta: ze swej relacji z Bogiem, ze swej komunii z Chrystusem, z rozważania Jego historii zbawienia, dostrzegania działania Boga, które swój szczyt osiągnęło w Jezusie Chrystusie. Także nasza modlitwa musi się karmić słuchaniem Słowa Bożego w komunii z Jezusem i Jego Kościołem. Drugi element to ten, że św. Szczepan widzi w dziejach relacji miłości między Bogiem a człowiekiem zapowiedź postaci i misji Jezusa. On - Syn Boży - jest świątynią „nie zbudowaną ludzkimi rękami”, w której obecność Boga stała się tak bliska, że weszła w nasze ludzkie ciało, aby nas doprowadzić do Boga, aby otworzyć nam bramy nieba. Tak więc nasza modlitwa powinna być kontemplacją Jezusa siedzącego po prawicy Boga, Jezusa jako Pana naszego, mojego codziennego życia. W Nim, pod przewodnictwem Ducha Świętego, możemy także i my zwrócić się do Boga, nawiązać realny kontakt z Bogiem, z zaufaniem i zawierzeniem dzieci, które zwracają się do Ojca, który je nieskończenie kocha. Dziękuję. tlum. st (KAI) / Watykan